Heel erg spannend en goed geschreven boek.
Van de eerste bladzijde tot de laatste is er een goede spanning opbouw.
Van de eerste bladzijde tot de laatste is er een goede spanning opbouw.
Samenvatting
Na eerdere aanslagen in het criminele circuit schrikt Diemen nu op door een gruwelijke moord. Deze doorgaans rustige plaats onder de rook van Amsterdam is plots weer het middelpunt van alle nieuwskanalen. Aan hoofdinspecteur Bas van Balen en zijn rechercheteam de taak om deze op te lossen. Gedurende het onderzoek wordt het mysterie groter en vinden er meerdere incidenten plaats. Toch denkt Van Balen de zaak vrij snel helder te hebben. Er volgt een race tegen de klok om de dader(s) op te pakken en bewijzen rond te krijgen. Daarbij vreest hij voor meerdere slachtoffers waaronder de vrouw op wie hij tijdens het onderzoek verliefd wordt.
Over de auteur
U heeft de debuut misdaadroman/thriller van Ingrid Mijnes (1957) in handen. Ingrid is creatief en houdt van fotograferen, kaarten maken, kleuren en gedichten schijven. Het schrijven van een boek is voor haar een welkome uitdaging gebleken. Deze geboren Amsterdamse woont nu ruim 25 jaar in Diemen. Dit is tevens de plaats die zij heeft uitgekozen als plaats delict voor “De kapsalon”. Een misschien niet alledaagse manier om je woonplaats op de kaart te zetten. Maar misdaad waart overal rond, ook dicht bij huis!
Productinformatie
- ISBN
- 9789402248357 / 978-94-022-4835-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 19-10-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Thrillers
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 240
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Laura, Laura …" Iris schudde aan de schouder van haar nichtje. Ze lag op de bank in de woonkamer en was net in slaap gevallen. "Laura, ik hoor iets, een raar geluid."
Laura draaide zich versuft om. "Tante, wat is er?"
"Ik hoor weer dat getik, weet jij wat het is?"
Laura kwam overeind en luisterde. Beide vrouwen waren doodstil.
"Ja, ik hoor het nu ook." Ze stond slaperig op en schoot in haar slippers. Haar tante liep achter haar aan toen ze langzaam de kamer uit liep. "Hoelang hoor je het al?"
"Nog niet lang, maar het is zo'n gekke tijd," antwoordde Iris.
Laura draaide zich om en keek op de klok die aan de muur boven de televisie hing. Half drie gaf die aan. Het tikken werd harder. Ze liepen richting keuken, waar Laura meteen het licht aandeed. Ze keek rond en liep vervolgens naar het aangrenzende balkon. Ze deed de deur voorzichtig open en keek buiten het koude donker in. Bij de flat aan de overkant brandde nog een enkel licht. Het was stil. Ze keek naar beneden, waar alles rustig leek. Alleen een zacht getik was hoorbaar. Ze kon niet uitmaken waar het vandaan kwam. Laura sloot de balkondeur weer en liep de keuken uit, richting de gang. Iris liep vlak achter haar aan. Bij de voordeur bleven ze staan en luisterden aan de deur. Iris en Laura waren doodstil en hielden de adem in. Plotseling werd het geluid van het tikken harder. Toen volgde er een enorme klap, alsof er iets omviel. Beide vrouwen schrokken enorm en Iris hield zich stevig vast aan de arm van Laura.
"Wat is dat? Er valt iets om. Zal het beneden zijn, bij Ans? Misschien is die vriend ergens mee bezig. Zal ik ernaartoe gaan?"
Laura keek met bonkend hart Iris aan die op haar beurt bleek zag van de schrik.
"Nee, ga maar niet. In elk geval niet nu. Morgen overdag misschien of anders bellen we die hoofdinspecteur," antwoordde Iris bang.
Ook haar hart bonsde in haar keel. Het was nu stil.