Diepe buiging voor jouw openheid en kracht.
Winnen of leren
Op jonge leeftijd (over)leven met PTSS: depressiviteit, anorexia en zelfbeschadiging.
- Auteur
-
Noa Pothoven
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 4,8 / 5 (23 reviews )
- Prijs
- € 24 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Ik was jong. Ik was elf toen het begon.
Ik was al een perfectionist, iets wat me zwaar gespannen maakte omdat ik op school alles perfect wilde doen.
Het was echter nog redelijk normaal.
Tot ik tweemaal werd aangerand, tot ik werd verkracht.
Tot dan was het normaal.
Daarna was er niets meer over van mijn leven.
(Over)leven.
In mijn boek lees je hoe ik dat doe,
of hoe ik dat in ieder geval probeer.
Over de auteur
Noa Pothoven (2001) is geboren in Arnhem en woont samen met haar broertje en zusje bij haar ouders. Al vanaf jongs af aan is Noa dol op schrijven. Ook heeft ze een grote passie voor dieren, met name voor cavia’s.
Al vanaf haar elfde levensjaar heeft Noa veel naars moeten doorstaan. Ze doet nog steeds dagelijks haar uiterste best om te (over)leven.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402248234 / 978-94-022-4823-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 02-11-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 374
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik open moeizaam mijn ogen. Een ziekenhuiskamer, allemaal mensen rondom mijn bed. Ze vallen snel weer dicht.
Ik snap niet wat er aan de hand is
‘Hé, daar ben je weer,’ zegt een stem zacht. Ik knipper tegen het felle licht, en hou daarna mijn ogen lichtjes geopend. De stem is van mijn vader. Mijn ouders zitten aan mijn bed.
‘Wat is er aan de hand?’ vraag ik.
‘Je hebt in coma gelegen. Gister en vandaag. De medicatie voor het coma werkte niet goed, je had veel te veel nodig, en dus hebben ze je nu al wakker gemaakt,’ zegt mama.
Ik hoest en rochel. Slijm in mijn longen, een slang in mijn neus.
‘De dokter komt zometeen nog een keer.’
‘Hoe bedoel je, nog een keer?’
‘Je was al even wakker, maar ze dacht al dat je dat zou vergeten.’
Mijn ogen vallen weer dicht.
‘Hee.’
De kinderarts wandelt de kamer binnen. Ik glimlach en groet terug.
‘Je zult wel veel denken…’
‘Jup.’
‘Er is een groot overleg geweest vandaag. Daar zaten ook kinderintensivisten bij, en die protesteerden hevig toen ze hoorden hoeveel medicatie jij nodig had om rustig te blijven. Je bent twee keer wakker geworden tijdens het coma, waarschijnlijk omdat je lijf al zoveel medicatie gewend was. En dus hebben we besloten om je vandaag al wakker te maken. Je moet nog wel een tijdje in het ziekenhuis blijven, aan het infuus en aan de sondevoeding. Als je dat weigert, zal je naar een plek gaan waar ze je vast kunnen binden aan het bed,’ zegt Fenna. ‘Bij dat overleg zat ook jouw psychiater en jouw behandelcoördinatoren. Hoe gaan we nu verder? Waar ga je heen als je lichaam weer kan functioneren?
Reviews (23)
Enorm mooi en krachtig geschreven. Zo heftig, maar ook zo goed dat dingen als dit besproken worden. â¤
Mooi boek maar leest wat moeilijk
Wat een prachtig geschreven boek. Ontzettend heftig om te lezen, maar zo dapper dat iedereen je verhaal mag lezen. Lieve Noa je mag en moet ontzettend trots zijn op je schrijfkunst wat een talent!
Prachtig geschreven. Het geef een uniek kijkje in het hoofd van Noa en dit vind ik heel mooi. Zeker aan te raden aan iedereen met of zonder problematiek!
Een heftig verhaal over een lief en mooi meisje. Het is duidelijk en indrukwekkend geschreven, waarbij soms je de tranen in de ogen springen, maar je toch verder wilt lezen! Dapper dat je je eigen verhaal vertelt ðŸ’
Noa, bedankt voor je eerlijke en dappere woorden. De manier waarop jij schrijft is onwijs inspirerend. Je verhaal afgewisseld met passende gedichten zorgt ervoor dat je dit boek in 1 stuk door leest. Chapeau Noa.
Verdorie,
Deze kwam keihard binnen. Hij raakt. Hij ontroert. Hij laat me meeleven met alles wat jij nu al hebt moeten meemaken.
Prachtig geschreven.
Ik heb belachelijk veel respect voor jou lieve Noa.
Deze kwam keihard binnen. Hij raakt. Hij ontroert. Hij laat me meeleven met alles wat jij nu al hebt moeten meemaken.
Prachtig geschreven.
Ik heb belachelijk veel respect voor jou lieve Noa.
Een zeer indrukwekkend boek waarin wij als lezer worden meegenomen in het leven en de gedachten van Noa.
Met veel tranen en af en toe een lach moet je dit boek in 1x uitlezen.
Met veel tranen en af en toe een lach moet je dit boek in 1x uitlezen.
Hoop dat alle mensen om jouw heen dit boek lezen, zeker ook oud hulpverleners en mensen die invloed hebben op hoe de zorg rondom jeugdpsychiatrie is geregeld in nederland, zodat daar iets in verandert kan worden. En wat kan jij schrijven zeg, hoe heftig de inhoud ook is.
Leest makkelijk weg ondanks het heftige onderwerp. Dapper mens ben jij, Noa.
Die reep witte chocola gaat je ook absoluut lukken.
Idd een heel bijzonder goed omschreven biografie van hoe de psychische hulpverleners/verlening juist op het terrein van seksueel misbruik en mishandeling op vooral kinderleeftijd erbarmelijke tekort schiet , maar niet alleen de psychische zorg schiet tekort en negeren bewust allerlei signalen maar ook de maatschappij schiet in dergelijke situaties tekort en zien deze mensen/kinderen niet want dan komt het te dichtbij .
Een hele dikke pluim voor Noa dat ze dit onderwerp en haar worstelingen en strijd zo deelt met iedereen . Ik ken haar worstelingen en strijd .
Een hele dikke pluim voor Noa dat ze dit onderwerp en haar worstelingen en strijd zo deelt met iedereen . Ik ken haar worstelingen en strijd .
Als beginnend sociaal pedagogisch werker/maatschappelijk werker heb ik jouw boek gelezen. Noa, wat een aangrijpend verhaal. Ik kon niet stoppen met lezen! Door jouw openheid kan iedereen iets leren over de dalen die jij hebt gekend. Respect voor jou!
Wat een heftig maar mooi geschreven verhaal. Eerlijk vooral, eerlijk over hoe het in heb hoofd gaat maar ook eerlijk over de hulpverlening. Super heftig maar ook erg interessant om te lezen. Heel erg mooi boek Noa, super geschreven. Zeker een aanrader.
Een heftig, maar waarheidsgetrouw beeld gecreëerd door een geweldig sterke dame. Je levendige schrijfstijl in combinatie met de quotes/ teksten en natuurlijk je eigen verhaal hebben me oprecht geraakt. Een absolute aanrader voor wie zelf geen woorden vindt, maar ook voor wie inzicht wil krijgen in psychische problematiek en hulpverlening.
Diep respect voor je verhaal en hoe jij je door het leven worstelt. Het boek boeide me enorm en ik werd me er (weer) eens van bewust wat een geluk ik heb dat ik niet met deze problematiek te maken heb. Ik wens je heel veel sterkte en succes met ECT . Wat je ook beslist na deze therapie: ik respecteer je beslissing. Lieve groet.
Een heel goed boek over een waargebeurd verhaal. Ik ben hier zo onwijs diep door geraakt vond het zo een enorm goed boek. Diepe respect!
Erg goed boek, als hulpverlener bij 1 van de beschreven organisaties in het boek heb ik met veel interesse het boek in 2 keer uitgelezen en kunnen bekijken vanuit meerdere perspectieven. De visie van deze jongedame is sterk en geeft hulpverleners als mij een nieuw perspectief op me bepaalde zaken - top boek 10/10
Dit goed geschreven boek zou iedereen moeten lezen. Zo ontzettend knap en sterk van Noa dat ze haar verhaal zo open en eerlijk heeft kunnen vertellen. Slachtoffers van verkrachting worden vaak niet gezien en niet begrepen. Dit boek is een eyeopener en heel leerzaam. Heel veel respect voor Noa, maar ook voor haar familie en vrienden.
Grappig, ontroerend, mooi en top geschreven... echt een kijk in haar leven kunnen nemen. Ik ben diep ontroerd door haar overlijden.. maar wat een meid die Noa.
Ontzettend mooi geschreven door Noa.
Ik ben wel erg boos over de harteloosheid van B-verpleegkundig Mieke in dit boek.
Zo hoor je in de psychiatrie niet om te gaan met kwetsbare mensen.
Noa heeft hier heel veel last van gehad in haar verdere leven.
Ik hoop dan ook dat Mieke niet meer werkzaam is in de Psychiatrie !
Ik ben wel erg boos over de harteloosheid van B-verpleegkundig Mieke in dit boek.
Zo hoor je in de psychiatrie niet om te gaan met kwetsbare mensen.
Noa heeft hier heel veel last van gehad in haar verdere leven.
Ik hoop dan ook dat Mieke niet meer werkzaam is in de Psychiatrie !
Alles is zo herkenbaar voor mij. Jij hebt je verhaal goed leesbaar opgeschreven. Dank je wel lieve Noa. Rust zacht meisje. (8 December 2001 – 2 Juni 2019)
