Een autistisch brein
Gedichten van iemand met autisme

Als je iemand met autisme op straat zou zien lopen, dan zou je dit nergens aan kunnen zien. Vandaar dat autisme ook vaak niet serieus genomen wordt.

Voor mensen die willen weten welke gevoelens en gedachten in het brein van iemand in het autistisch spectrum afspelen, zou dit een goed boek zijn om te lezen. Elk gedicht is geschreven vanuit het hart en alle teksten staan er met een reden. Dit boek spreekt ook over de vooroordelen waar mensen met autisme dagelijks mee in aanraking komen.

Mijn naam is Joey van Haperen, ik ben 22 jaar oud en ik heb autisme. Dit boek is mij en ik ben dit boek, wil je me leren kennen?

Bij het uitkomen van dit boek is Joey van Haperen 22 jaar oud. Op 5-jarige leeftijd werd hij gediagnosticeerd met het syndroom van Asperger en ADHD. Hierdoor moest hij naar het speciaal onderwijs en mensen behandelden hem ineens anders. Vanwege deze nieuwe diagnose werd hij gepest, geslagen en vernederd. In zijn laatste jaar op de basisschool leerde hij pas wat dichten inhield. Hij is vanaf die tijd begonnen aan dit boek, nooit wetend of het ooit echt een boek zou worden. Zijn hele middelbareschooltijd heeft hij zijn gevoelens van zich af geschreven en zijn gedichten zijn nu te lezen in dit boek.

Imperfect en toch perfect
Jij denkt dat je imperfect bent.
Om je imperfectie ben je voor mij perfect.
De perfecte mens moet nog geboren worden maar wordt dat niet.
Degene die zijn imperfectie durft vrij te geven, is dapperder dan wie dit niet doet.
Zij noemen jou lelijk of raar.
Wat ze niet door hebben is dat ze in de spiegel praten.
Ze zeggen dat omdat ze dezelfde problemen hebben.
Ze noemen mensen die iets niet durven laf.
Terwijl die personen zelf de grootste lafbekken zijn.
Dus voor iedereen die raar wordt genoemd.
Denk maar zo: die mensen zullen zichzelf nooit goed vinden.
En jij ben tevreden.