Heel leuk boekje voor iedereen die van basketball houdt! Erg leuk geschreven.
Het is toch maar een spelletje?
- Auteur
-
Vike
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Sport en Spel
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 16 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Onder het pseudoniem 'Vike' schrijft Ben Kah (47) over zijn liefde voor de basketbalsport in het algemeen en zijn club Donar uit Groningen in het bijzonder. Alhoewel de club tegenwoordig, naar de sponsor, officieel Hanzevast Capitals heet, noemt iedere supporter de club nog steeds Donar. De verhalen zijn geschreven vanuit het gezichtspunt van de supporter en alleen daarom al bijzonder. Een aantal hiervan is als column eerder verschenen op de website van de Vikings, de officiële supportersvereniging van Donar. Ben Kah heeft ze nu van commentaar voorzien en aangevuld met een hoeveelheid nieuwe verhalen die exclusief voor dit boek geschreven zijn.
Productinformatie
- ISBN
- 9789088340024 / 978-90-883-4002-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 21-03-2007
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Sport en Spel
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 60
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Maar nu Saskia. Saskia is een vrouw. En scheidsrechter. (.) Tot ieders verbazing deed Saskia het goed. Ze deed het zelfs beter dan, ik moet het tot mijn spijt toegeven, menig mannelijk collega. Tegenwoordig hoor je dan ook regelmatig het spreekkoor "Wij willen Saskia!" op de tribunes in Groningen, wanneer er weer een onvergeeflijke scheidsrechterlijke dwaling wordt geconstateerd. Want helaas, Saskia is er niet altijd bij. En dat is jammer. Want wij willen Saskia. Wij vinden Saskia leuk. Een kleine vrouw, die reuzen van kerels streng toespreekt, dat is leuk om te zien. Sommige mannen fantaseren daar zelfs over. Daarom willen wij Saskia. Ik ook. Maar ik durf het niet meer te zeggen. Eén keer heb ik het geprobeerd. Het "Wij willen Saskia" werd luidkeels gescandeerd en opgetogen viel ik in. Tot ik een stomp kreeg in m'n rechterzij. Mijn vrouw keek me met gefronste wenkbrauwen aan. "Hoezo, jij wil Saskia", siste ze me toe. Dus zwijg ik tegenwoordig.