Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Tsunami zonder haast

Auteur

Kees Rink

Uitvoering
Paperback
Genre
Romans
Reviews
5,0 / 5 (2 reviews )
Prijs
21 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Roos vindt een vader. Sam vindt een dochter, maar de moeder wil voorlopig geen man meer zien. Senna heeft zijn hulp nodig, meer niet, echt niet, alsjeblieft niet. Twee mensen raken toevallig in een baan om elkaar. Wat houdt ze in elkaars baan? Aantrekkingskracht? Hoop? Elkaars leegtes? De kleine maan in hun baan die hun getijden beheerst? Ze draaien om elkaar als twee dansers, als twee boksers, als twee werelden, zij ondoordringbaar en ontoegankelijk, hij nieuwsgierig als een ontdekkingsreiziger. Zoekend naar een balans, zoekend naar contact, zoekend naar antwoorden zonder vragen.
Als het verleden een nachtmerrie is, is de toekomst dan een heden zonder dromen?

Over de auteur

Soms is één nog niet genoeg en verhalen genereren nou eenmaal nieuwe verhalen. Na Nieuwe vleugels (2017) is dit Kees Rinks (1956) tweede boek. Hij plakt nog steeds graag gedichtjes en haiku’s tussen het proza, hoewel een dialoog ook een poëtische cadans heeft. Het gaat weer over vertrouwen, omdat dat het belangrijkste is in elk mensenleven. Nu Tsunami zonder haast af is, kan hij weer doen wat hij het liefste doet: op de bank zitten, versnapering binnen handbereik en zelf een boek lezen, met de poes op schoot en jazz op de achtergrond (maar wel goed hoorbaar!).

Productinformatie

ISBN
9789402249798 / 978-94-022-4979-8
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
14-12-2018
Taal
Nederlands

Genre
Romans

Uitvoering
Paperback
Pagina's
228
Formaat
A5
Illustraties
Nee

Inkijk

Roos stond al een tijdje driftig aan haar moeders mouw te trekken.
“Mama, mama, wat doe je nou, hou op, hou op, het is papa niet, het is Sam, Sam is aardig! Hij bleef bij me wachten en hij heeft mijn neus gesnoten en hij vindt het niet erg als ik huil.”
De moeder keek met een verdwaalde blik naar haar dochter en ik zag het heden aarzelend weer in haar ogen komen.
“Alsjeblieft, mama, alsjeblieft!”
Nu keek ze naar mij, minder bozig, minder wantrouwig, meer met een langzaam groter wordende verbazing. Een diepe zucht.
“Roos heeft gelijk, ik ben niet zo vrolijk de laatste tijd en ik ben een bitch als ik niet aardig ben.”
“Fijn om te horen dat je wel aardig kunt zijn.”
Een koele blik die zowaar gevolgd werd door een miniem glimlachje waar ik in haar ogen niets van terugvond.
“Bedankt voor het opvangen van Roos.”
Maar echt dankbaar klonk ze niet.
“Mama, mag Sam bij ons eten? Als dankjewel? En omdat je niet aardig was tegen hem?”
“Lieverd, hij heeft vast genoeg te doen en ik heb hem al tijd genoeg gekost.”
“Je moet het goedmaken, mama, dat hoort zo.”
En voordat ze iets kon zeggen, vroeg Roos:
“Sam, wil je bij ons eten?”
“Ja, dat wil ik heel graag.”
“Ja, mam? Ja, mam?”
Mam had er absoluut geen zin in, dat was duidelijk, ze bleef zwijgen en Roos nam het heft weer in handen.
“Wil je me naar huis dragen, Sam, ik ben een beetje moe, ik heb zolang gespeeld.”
Ik tilde haar op en Roos sloeg haar armen om mijn nek. Haar moeder keek naar ons, zuchtte en zei:
“Nou, vooruit dan maar, je hebt nogal indruk gemaakt op Roos.”
Ze draaide zich om en liep weg.
“Heet je moeder alleen maar mama of heeft ze ook nog een naam?”
“Ze heet Senna.”
“Dat is net zo’n mooie naam als Roos.”
“Mama is ook lief hoor.”
“Ik geloof je.”
Geen enkele reactie van het voortstappende gespreksonderwerp.

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Jolanda op 29-01-2019
En ja hoor! Hij heeft het weer gedaan! Weer zo'n mooie reis door de hoofden en harten van mensen. Ik ben helemaal verliefd op Roos, omdat ze zoveel op mijn eigen stiefdochter lijkt (ook roodharig!). Ik herkende heel veel van wat er in Senna omging, haar angsten, haar remmingen, haar ongeloof dat het anders kan, hoewel Sam haar blijft bewijzen dat hij anders is. Botsend en Ontwijkend, Omarmend en Afhoudend, Huilend en Lachend, proberen ze de weg naar elkaar te vinden, want Roos is Boos en dat wil niemand.
door José op 11-04-2019
Een tweede, prachtig verhaal van Kees Rink. Weer over twee mensen die elkaar niet zo maar kunnen bereiken. Sam kiest meteen voor Roos en kort daarna ook voor Roos' moeder, Senna. Maar Senna slaat om zich heen, want liefde en zelfs simpele vriendelijkheid zijn voor haar zó nieuw, zó beangstigend. Wel vertrouwt ze Roos, haar vijfjarige, roodharige dochter, zonder een moment van aarzeling aan Sam toe. En Roos? Roos weet wél wat ze wil: zij kiest Sam als papa! Met haar vertrouwen zit het wel goed! Het taalgebruik van Rink is weer een heerlijke mix van proza en poëzie, met rake beelden. Sam tegen Senna: 'Je denkt dat ik een eikel ben en daarom zie je niet dat je onder een gouden regen staat.'