Het hart kent zijn eigen bitterheid

‘Zo meisjes, ik wil jullie, ook namens moeder, van iets op de hoogte brengen. Zoals jullie weten komt mijn collega dokter Breesnee regelmatig hier over de vloer. Ik vind het fijn om met hem te praten over de medische ontwikkelingen en daarnaast is het prettig gezelschap. Wij kunnen veel van elkaar leren, maar er is nu ook een ander belangrijk iets bijgekomen. Vanmiddag is hij weer op bezoek geweest en dat gold alleen moeder en mij, daarom wisten jullie er niets van af.’
Het hart van Davina stond stil, ja daar kwam het. Zij had de grootste moeite om zich goed te houden. Als vader dit straks bekend maakte moest zij zich van de domme houden, net alsof het een grote verrassing was. Ongemerkt ging Davina wat rechter zitten en met een open blik keek zij haar ouders aan. Dokter Werner schraapte zijn keel en ging verder. ‘In ieder geval zal Teun vaker op bezoek komen en dan niet alleen voor medische zaken. Vanmiddag heeft hij onze toestemming gevraagd om nader kennis te maken met onze,’ hier hield hij even op en knikte vriendelijk in de richting van zijn dochter, ‘Cato. Wij hebben vlak voor het avondeten met haar gepraat en zij heeft ook haar goedkeuring gegeven. Wij hopen van ganser harte dat hieruit een verbintenis voor het leven zal ontstaan.’

Het was een ogenblik stil, toen sprong Davina uit haar stoel en liep op Cato af. ‘Wat is dat leuk, van harte gefeliciteerd Cato, vandaar dat je er zo verhit uitzag toen we gingen eten. Ik was al bang dat je iets onder de leden zou hebben, maar nu begrijp ik alles.’ Davina maakte plaats voor Caroline en ook Harriat feliciteerde haar zus. Cato nam met een gelukzalig gezicht de felicitaties in ontvangst. ‘Aanstaande zondagmiddag komt Teun bij ons theedrinken,’ deelde dokter Werner mede. Davina liep naar haar moeder toe en fluisterde in haar oor. ‘Moeder, ik trek mij even terug, ik voel mij niet zo lekker. Ik heb het idee dat er een zware hoofdpijn komt opzetten.’ Mevrouw Werner knikte haar toe. ‘Je ziet inderdaad wat witjes, neem maar een hoofdpijnpoeder uit de apotheek.’