Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Anorexia
van zonder voeding naar sondevoeding en mijn weg naar herstel

Auteur

Angela Porceddu

Uitvoering
Paperback
Reviews
4,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
20 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Er zijn veel misvattingen over anorexia. Mensen denken vaak aan een graatmager meisje dat niet wil eten. Of dat het gaat om het nastreven van een schoonheidsideaal. Maar anorexia is veel meer dan dat.
Angela is een meisje van negentien jaar dat al een enige tijd strijdt tegen anorexia. Ze heeft hiervoor verschillende opnames en behandelingen gehad. Maar zonder blijvende resultaten helaas.
Ze vond haar motivatie terug mede door het schrijven van dit boek.
In haar boek vertelt ze niet alleen over de strijd tegen anorexia maar ook tegen een depressie en zelfbeschadiging.
Ze neemt geen blad voor de mond en is recht voor de raap. Geen geromantiseerd verhaal dus want anorexia is alles behalve dat...

Over de auteur

Angela Porceddu is negentien jaar, ze komt uit Enschede en woont bij haar ouders met haar zusje.
Angela strijdt al een enige tijd tegen anorexia, een depressie en zelfbeschadiging. In haar boek beschrijft ze voornamelijk haar gevecht tegen anorexia.
Hier heeft ze al veel behandelingen en opnames voor gehad, maar zonder blijvende resultaten helaas.
Lange tijd leek de hulpverlening haar ook niet te kunnen/willen helpen.
Ze besloot er een boek over te schrijven in de hoop hier haar motivatie uit te halen om toch door te vechten tegen het monster in haar hoofd.

Productinformatie

ISBN
9789463890335 / 978-94-638-9033-5
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
15-02-2019
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
166
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Hardlopen, sportschool, buikspieroefeningen nog een stukje verder, want de calorieën van de borrelnootjes gisteren zijn er nog niet af. Nog een paar buikspieroefeningen, je bent er bijna, oh ja, de sportschool! Nog even extra lopen op de loopband en kijken in het vakje waar staat hoeveel calorieën je al hebt verbrand. Oeh, dat valt tegen. Hup, tandje erbij en gaan. Je hebt tenslotte teveel gegeten vandaag en dat moet er hoe dan ook weer vanaf.
Wat? Met de auto naar school, omdat het regent? Paniek. Nee, dat kan niet, zo verbrand ik geen calorieën. Nee, dank je, mam, ik ga gewoon fietsen. Ik trek wel een regenbroek aan; ik ben tenslotte niet van suiker.
Zo gaat het dus ongeveer elke dag in mijn hoofd. Om moe van te worden! Maar toch blijf ik toegeven aan de stem die mij vertelt dit allemaal te doen.
Natuurlijk is dit niet van de ene op de andere dag zo gekomen. Langzaam en heel geleidelijk is het in mijn hoofd geslopen, net een parasiet. Alleen is hier helaas geen medicijn voor en kan alleen jij ervoor zorgen dat je je leven weer in handen krijgt. Maar je hoeft het niet alleen te doen. Al is het heel moeilijk te accepteren dat je hulp nodig hebt en ziek bent.
Dit accepteren kost tijd, maar is wel de eerste stap naar herstel.
Ik was een jaar of dertien, toen ik op het voetbalveld een wedstrijd stond te spelen. Hier kon ik altijd zó van genieten, maar het enige waar ik toen aan kon denken was aan de dood. Een manier om zelfmoord te plegen, want het leven zag ik niet meer zitten. Ik had nergens meer plezier in. Hoe dat kwam? Ik had geen idee. Elke dag voelde zwaarder en was ik aan het overleven in plaats van leven. Ik had geen plezier meer in het leven en dacht vaak na over de dood.
Tja, wat een begin, hè, van zo’n boek, maar ik wil gewoon eerlijk zijn. En ja, soms is het leven niet mooi en is het gewoon kut. Dus sorry, maar dit is hoe het zit en dit was het begin van de depressie en van de anorexia. Ik wil geen geromantiseerd verhaal, want een depressie en anorexia zijn alles behalve dat. Het is een regelrechte hel!

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Rob op 26-02-2019
Ik heb het boek binnen 3 dagen uitgelezen. Het is een heftig boek om te lezen, maar door de open manier van schrijven zeker de moeite waard. Het valt me op dat de instellingen vooral hameren op het halen van doelen (zoveel toename in gewicht per week), maar de echte reden niet behandelen of onderzoeken.
Het van "het kastje naar de muur" sturen komt ook aan bod. Het geeft aan waar een groep mensen tegen aan lopen, die graag geholpen willen worden,
maar die niet worden gehoord/begrepen door de instellingen. Al met al een boek, dat zeker de moeite waard is om te lezen.