De familie Herzogenstadt
Een oorlogsliefderoman
- Auteur
-
Gerti Wentink
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 22 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Het leven van de individuele gezinsleden en hun vlucht om onder te duiken wordt uitgebreid beschreven. De geschiedenis van Rosalie loopt als een rode draad door het verhaal, dat zich afspeelt met op de achtergrond de dreiging, die de Joden in die jaren ondervonden. Het boek, dat deels gebaseerd is op werkelijkheid, kan ook als een onwaarschijnlijke liefdesgeschiedenis worden beschouwd.
Over de auteur
Gerti Wentink (1945) heeft zijn plan om ooit een roman te schrijven eindelijk verwezenlijkt. Hij had dit boek al wel een tijd in zijn hoofd en heeft het in een half jaar opgeschreven. Hij heeft de oorlog net niet meegemaakt, maar de Tweede Wereldoorlog heeft hem altijd gefascineerd.
Gerti heeft een liedjesboek (74 liedjes van Jo en Gerti Wentink) en twee non-fictieboeken over de fluisterboten in zijn woonplaats Zutphen (Welkom aan boord en Op de Berkel vaart een boot) op zijn naam staan.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402250350 / 978-94-022-5035-0
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 11-01-2019
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 282
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Marlène Dietrich, de zangeres uit Berlijn, kwam in het kleedgedeelte even met Rosalie praten. Ze gaf haar een pluimpje voor haar optreden. Rosalie zei, dat ze erg genoten had van de performance van Marlène, vooral het lied “Ich bin von Kopf biss Fuss auf Liebe eingestellt” vond ze erg sexy, zei ze giechelend.
“Es macht die Männer geil,” zei de zangeres met een glimlach. Marlène maakte overigens een vreemde aparte indruk en was niet helemaal nuchter, dat was te ruiken. Ze streelde Rosalie na het gesprek onverwacht teder over haar wang. Rosalie had wel eens vernomen, dat Marlène ook van vrouwen hield en semilesbisch was. Dat was echter maar een gerucht. “Ich hoffe dass wir einander bald wieder sehen,” lachte Marlène tegen Rosalie toen ze weg liep.
Leni Mahl was eind twintig. Ze had een slank verfijnd figuur, open gezicht, aantrekkelijke mond en mooie benen. Zij kreeg door haar figuur onwillekeurig van de aanwezigen veel belangstelling. Leni had een sierlijke manier van voort bewegen, waarbij ze haar achterwerk hevig inzette. Ze bracht veel te weeg bij de militairen. Een licht aangeschoten generaal begon een gesprek met haar, nadat hij haar met een kushand had gecomplimenteerd met het optreden van haar balletgroep. Leni voelde zich gestreeld door deze aandacht, dat was duidelijk zichtbaar. Ze weerde echter iedere attentie af en schreed verder door het bonte gezelschap ogen en oren de kost gevend om haar balletgroep in de smiezen te houden.
Haar assistente, Gertrude, een stevige goedlachse mevrouw met lichtgrijs haar, hielp haar met zoeken en in de gaten houden van het dansgezelschap, dat veel aandacht kreeg van de overal het algemeen oudere mannen, die aanwezig waren. Vooral Judith Spielmann kreeg hun aandacht, omdat het er op leek dat zij weer met die militair de zaal zou verlaten. Zij ontsnapte echter door de drukte uit de aandacht van Gertrude.
Roosje stond bij haar groepje danseressen de gebeurtenissen aan te kijken met een glaasje limonade in de hand. Ze was Emil uit het oog verloren, nadat ze gezien had dat hij met een blonde dame de zaal had verlaten.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek