Samenvatting
Leerling-verpleegkundige Jessie Weehuizen laat je op een unieke manier een kijkje nemen in het ziekenhuisleven. De columns beschrijven met een fijnzinnige humor zowel leuke als verdrietige belevenissen. Zo geeft ze het ene moment een demonstratie ‘lekker’ zitten en moet ze even later afscheid nemen van een patiënt. Dit met passie geschreven boek is een echte aanrader.
Over de auteur
"Ik ben in 1984 geboren te Monnickendam. In 2005 begon ik de opleiding voor verpleegkunde in een algemeen ziekenhuis. Het beroep en de patiënten die ik ontmoette maakten veel indruk op mij. De belevenissen en ervaringen verwerkte ik door ze op papier te zetten. Sinds drie jaar schrijf ik wekelijks een column over wat ik samen met de patiënten in het ziekenhuis beleef. Deze verhalen deel ik dan ook graag met de buitenwereld."
Inkijk
Ik klopte aan en liep naar binnen. Er hing een ijzige sfeer. Ik zag die lieve man naar een heerlijk gebakje staren. "Nou, ik kom net op tijd met de koffie," zei ik om het ijs te breken. De familie lachte lief naar mij en ik zette de kan koffie op tafel. Toen zag ik een dikke traan in het gebakje vallen. Ik slikte. Mijn altijd zo optimistische en vriendelijke patiënt was gebroken... Ik haalde een zakdoek uit mijn zak en veegde zijn tranen weg. Zelf hield ik het nog maar net droog. Ik controleerde de zuurstoftoevoer.
Met tranen in zijn ogen keek de doodzieke patiënt mij aan en kneep hard in mijn hand. Ik kneep nog harder terug. Even vergaten we de familie om ons heen. "Dank je wel voor alles, zuster," zei hij zacht en ik voelde dat de kracht uit zijn stevige hand wegvloeide. We lieten los.