Een meisje van tien jaar wordt met allerlei ingewikkelde situaties geconfronteerd na de scheiding van haar ouders. Ze vindt een kinderlijke manier om daarmee om te gaan en kijkt als dertig jarige vrouw terug op de gevolgen van deze scheiding op haar leven.
Een man van veertig jaar krijgt te horen dat zijn ouders gaan scheiden. Hij komt tot de ontdekking dat hij hier veel last van heeft. Zijn zoektocht en ervaringen geven aan dat je ook als volwassen kind met de gevolgen van de scheiding van je ouders moet dealen. Hij neemt je mee in zijn belevenissen als veertig jarig ‘kind’ en kijkt terug als hij zestig jaar is.
Dit boek is verschenen onder het
samenwerkingsimprint bc∙bs
van
Boekencentrum
Uitgevers
en uitgeverij Boekscout.
Groeten van
Hoe gaat het met je moeder,
vragen mensen die mijn moeder niet meer zien.
Hoe gaat het met je vader,
vragen mensen die mijn vader niet meer zien.
Hoe gaat het met jou, vragen mensen die dat durven.
Doe de groeten aan je moeder,
zeggen mensen die mijn moeder niet meer zien.
Doe de groeten aan je vader,
zeggen mensen die mijn vader niet meer zien.
Het beste, zeggen mensen die naar mij hebben geluisterd.
Ik doe de groeten niet aan mijn moeder,
van de mensen die haar niet meer zien.
Ik doe de groeten niet aan mijn vader,
van de mensen die hem niet meer zien.
Daar heb ik geen zin in, ze nemen zelf maar contact op.
De mensen die gaan scheiden rouwen, maar ook de directe gezinsleden, de familie, vrienden en kennissen daaromheen.
Jacqueline Brandenburg (1968) woont samen met haar man en dochter in Hendrik Ido Ambacht. Haar ouders zijn gescheiden toen ze 42 jaar was. Dit begreep ze rationeel goed, alleen emotioneel raakte ze van slag. De uitspraak van haar vriendin dat het makkelijker is als je ouders scheiden als je jong bent, is de aanleiding geweest van dit boek. Jacqueline heeft vele jaren, vanuit wet- en regelgeving, beleidsstukken geschreven binnen de gezondheidszorg. Dit boek heeft ze geschreven vanuit haar hart.
|