Samenvatting
Aan het eind van zijn leven wordt Max Alderwerelt geconfronteerd met fouten die hij vroeger heeft gemaakt. De rijke en succesvolle wetenschapper voelt wroeging over het verleden en gaat als het ware terug in de tijd om zijn herinneringen te herbeleven. De verhouding die hij met zijn broers en ouders had, de liefde, het zit hem niet lekker. In zijn reis naar vroeger komt hij achter iets wat zijn gehele kijk op het menselijk bestaan doet veranderen. Wording van Verleden is een historische roman waarin de hoofdpersoon worstelt met herinneringen, het verleden en de kortheid van het leven.
Over de auteur
Fabian van Hal (1996) studeert Rechten aan de Universiteit van Amsterdam. Met Wording van Verleden debuteert hij als romanschrijver, een langgekoesterde wens. Eerder verscheen in literair tijdschrijft Absint proza van zijn hand. Daarnaast schrijft hij graag fictie over historische thema’s en het studentenleven. In de politiek is hij ook actief. Wekelijks verschijnt op Jalta een politiek opiniestuk van hem, maar ook Het Parool en Vrij Links kennen zijn naam.
Productinformatie
- ISBN
- 9789463890847 / 978-94-638-9084-7
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 08-03-2019
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 116
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Plots gleed een klein briefje uit het boek op de grond. Het landde recht voor zijn voeten, en Max zag dat het vele malen gevouwen en vergeeld was. Verbaasd pakte hij het op en vouwde het open. Hij sperde zijn ogen en ademde verschrikt in. Jaren terug had hij voor het laatst dit gedicht gelezen.
Een traan in zijn oog was niet te onderdrukken. Hij was alleen, bovendien. Diep vanbinnen voelde hij de pijn in zijn hart, maar huilen als een kind ging niet meer. Dat had hij zichzelf verleerd.
Onderaan het briefje stond een adres. Het was de plaats waar Slot Larenstein was gevestigd. Bij het lezen van die naam schoten vele herinneringen terug.
Allemaal had hij ze onderdrukt en diep weggestopt opdat ze nooit meer naar boven kwamen. Dat was nu mislukt. Nog even voelde hij hoe opgewonden hij was toen er een brief voor hem werd bezorgd met als afzender iemand uit het Slot. Die tijd was vergaan. Voor altijd. Alle herinneringen zullen met hem meegaan in het graf en zijn dan net zo dood als hijzelf.
Zou hij één moment durven teruggaan naar vroeger, naar de goede oude tijd? Hij heeft haar zo gehaat, met zoveel pijn haar in zijn hoofd gedragen. Max moest alle instincten opzij schuiven om helder over Hadewig na te kunnen denken. Met een zucht liet hij zich in zijn bureaustoel vallen. Hij dacht na.
Het einde van zijn leven naderde. Was hij gelukkig geweest? De vraag der vragen. Misschien was het tijd om zijn wrok en haat te laten varen.