Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

De Allesreinigers & de Chinezen
Een Armanda-mysterie: de Belladonnamoorden

Auteur

Jacques Brinker

Uitvoering
Paperback
Reviews
5,0 / 5 (1 reviews )
Prijs
21 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Het gewoonlijk zo rustige stadje Pergine in Noord-Italië wordt opgeschrikt door drie moorden. Armanda Carlotti, een freelancerechercheur, wordt door de carabinieri ingeschakeld om aan de oplossing mee te werken.

Bij Armanda komt onder meer het vermoeden op dat er in de stad een Chinese drugsbende actief is. Kennelijk hebben de Chinezen daarvan lucht gekregen, want hun reactie is voor haar levensbedreigend.

Een onvoorziene wending maakt duidelijk dat er nóg een bende aan het werk is. Nu een Italiaanse, de ‘Allesreinigers’. Te midden van ook voor de bevolking angstaanjagende ontwikkelingen ontbrandt een strijd tegen drugshandel én religieus fanatisme.

Over de auteur

Jacques Brinker (1932) heeft Franse en Italiaanse taal- en letterkunde gestudeerd aan de universiteiten van Groningen, Grenoble, Padua en Florence. Hij is vijf jaar leraar Frans op de middelbare school geweest en heeft vervolgens Italiaanse taalkunde aan de universiteit van Groningen gedoceerd. Van zijn hand zijn talrijke boeken, artikelen en columns over de Italiaanse taal en Italië verschenen.

Hij is dol op Italië, zelfs op de misdadige kant van het leven daar. Na Dood in de Dolomieten,dat ook in het Italiaans is uitgegeven, is dit zijn tweede thriller.

Productinformatie

ISBN
9789463890861 / 978-94-638-9086-1
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
08-03-2019
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
202
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

‘Dit zijn beroepscriminelen die weten wat ze doen’, zei Orlando. ‘Maar het feit dat ze tot nu toe geen sporen nalaten, betekent nog niet dat ze vandaag of morgen geen fout zullen maken. Die emotieloze glimlach van Limei laat me niet los. Daar spreekt gewetenloosheid uit.’
‘Laten we maar teruggaan’, stelde Armanda voor. ‘Een gezellig bezoekje brengen aan onze geliefde leider.’
‘Hebben jullie’, vroeg Pappalardo meteen aan de mensen van de TD, ‘de tandenborstels geteld? Misschien wonen er meer mensen dan ze zeggen.’
‘Ja, dat hebben we. Er waren tien tandenborstels.’
‘Nou, dan wonen er toch dubbel zoveel? De ouders en drie kinderen was de opgave.’
‘Nee, chef, er waren twee tandenborstels per persoon.’
‘Dat kun je toch niet weten?’
‘Jawel, op elke tandenborstel hebben ze hun eigen naam gezet. Elk heeft twee borstels.’
‘Nu breekt me de klomp. Ken jij Chinees? Nee!’
‘Sorry, chef, maar ik kan de tekens op de borstels toch vergelijken? Van die tekens zijn er steeds twee gelijk.’
‘En hebben jullie de vuilnisemmers omgekeerd? Dit kan ik je leren: vuilnisemmers zijn dé grote sporendragers.’
‘Ja, dat hebben we ook gedaan. Niets te vinden. Ze hebben er drie. Ze doen keurig mee aan gescheiden afvalverwerking.’
Pappalardo maakte hun net geen verwijten, maar liet doorschemeren dat hij in of bij de twee huizen misschien geen bewijzen maar toch op zijn minst duidelijke aanwijzingen gevonden zou hebben.
‘Ga dan zelf kijken!’, stond Orlando op het punt uit te roepen. ´Kom dan ´ns achter dat bureau vandaan!´ In plaats daarvan zei hij: ´Er ís daar niets, chef!´

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Marco Silvani op 05-04-2019
"De Allesreinigers & de Chinezen" is meer dan een detectiveroman. Wij westerlingen klagen vaak over hoe godsdiensten van andere culturen ellendig kunnen zijn, maar zijn we veel beter met onze religie? Deze vraag is duidelijk aanwezig in het verhaal maar het blijft onbeantwoord, de lezer bepaalt. Een thematiek die niet actueler kan zijn.
Als Italiaan herken ik in Armanda een echte drukke Italiaanse vrouw waar de meeste Nederlanders niet "Spaans" maar "Italiaans benauwd" van worden. Hou je niet van de Zuid Europese drukte, dan is het verhaal niet geschikt voor jou.
Wat mij verder opvalt, is dat het boek geschreven is door iemand die Italië echt kent en niet door de gebruikelijke schrijver uit Noord Europa die ergens een paar weken in Italië vertoeft à la: "Ik ben geen toerist, hoor, maar ik ben hier om een boek te schrijven." Van dit soort boeken, zogenaamd diepzinnig en vol met scherpe ironie, zou je helaas boekenkasten vol kunnen gooien. In "De Allesreinigers & de Chinezen" heeft de schrijver deze arrogantie niet en haalt zich zelfs naar beneden door zich een beetje te vergelijken met één van de hoofdrolspelers, de niet te slimme maar super eerlijke commissaris Pappalardo die continu de klassieken citeert; de lezer wordt met zo'n citaat geconfronteerd voordat hij met het boek begint.
Ik raad het boek aan.