Als Italiaan herken ik in Armanda een echte drukke Italiaanse vrouw waar de meeste Nederlanders niet "Spaans" maar "Italiaans benauwd" van worden. Hou je niet van de Zuid Europese drukte, dan is het verhaal niet geschikt voor jou.
Wat mij verder opvalt, is dat het boek geschreven is door iemand die Italië echt kent en niet door de gebruikelijke schrijver uit Noord Europa die ergens een paar weken in Italië vertoeft à la: "Ik ben geen toerist, hoor, maar ik ben hier om een boek te schrijven." Van dit soort boeken, zogenaamd diepzinnig en vol met scherpe ironie, zou je helaas boekenkasten vol kunnen gooien. In "De Allesreinigers & de Chinezen" heeft de schrijver deze arrogantie niet en haalt zich zelfs naar beneden door zich een beetje te vergelijken met één van de hoofdrolspelers, de niet te slimme maar super eerlijke commissaris Pappalardo die continu de klassieken citeert; de lezer wordt met zo'n citaat geconfronteerd voordat hij met het boek begint.
Ik raad het boek aan.