De rode admiraal
De reïncarnatie van een vlinder uit de 21ste eeuw

Auteur: Sander Bakx
Uitvoering: Hardcover
Genre: Thrillers

Prijs: € 24 ,50
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Vijf tot tien werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Leon wordt wakker naast zijn vrouw Vanessa. Zij is die nacht overleden. In plaats van de ambulance te bellen besluit hij, met de hulp van Hans, Vanessa weer tot leven te wekken. Hans weet hoe hij organen kan klonen en middels de nieuwste technologieën ervoor kan zorgen dat Vanessa weer als vanouds door het leven gaat. De rode admiraal is een literaire thriller die een kijkje neemt in het leven van een man die zijn vrouw koste wat kost weer terug wil brengen. En het geeft antwoord op het raadsel hoe Vanessa, een vrouw die door iedereen geliefd werd, zo jong is komen te overlijden.

Over de auteur

Sander Bakx, docent, vader, man, heeft in het schrijven zijn medium gevonden om mensen deelgenoot te maken van zijn angsten. Insecten en religie, wetenschappers en technologie zijn allemaal ongrijpbaar. Als hij denkt te snappen hoe de wereld in elkaar zit, dan ontsnapt er ergens weer een insect en is de wereld raadselachtiger dan daarvoor. Eng en onvoorspelbaar. De natuur zorgt voor nieuw leven. De grootste vijand daarvan is de denkende, onderzoekende, vragende mens. Iedere beantwoorde vraag leidt tot nog meer vragen. De antwoorden komen pas, meent Sander, zodra we stoppen met vragen stellen.

Productinformatie

ISBN: 9789463891370 / 978-94-638-9137-0
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 24-03-2019
Taal: Nederlands

Genre: Thrillers

Uitvoering: Hardcover
Pagina's: 124
Formaat: A5
Illustraties: Nee

Inkijk

Ik reik naar de klink. Mijn hand trilt. Ik slik en gooi de deur zachtjes open. Daar ligt ze: mijn vlinder. Met haar ogen dicht en deken tot haar kin opgetrokken. Ik ga in de deuropening staan en leun tegen het kozijn. Ze ligt te slapen. Roerloos. Vredig. Ieder moment kan ze wakker worden. Ze slaat de dekens van haar af en spreidt haar armen als gebaar dat ik erbij kom liggen. In haar armen genieten van het aanbreken van de dag. Een paar minuten tegen haar warme lichaam gedrukt, tussen haar vleugels, en dan vol goede zin opstaan. Maar het is al middag en ze is nog steeds niet wakker.

Toen ik na een paar uur eindelijk naar bed ging, vond ik haar met haar voorhoofd op de grond, ogen gesperd, mond open, alsof ze probeerde te schreeuwen, en haar hand in een greep om haar strot. Voordat het in me opkwam de politie te bellen of een ambulance, trok ik haar het bed weer op. Ik legde d’r op haar rug, duwde haar mond dicht en sloot haar ogen. De armen naast het lichaam en toen de deken over haar heen. Lekker diep ingestopt zoals ze dat graag had.
Daarna liep ik naar de badkamer om mezelf aan te kijken. Rode ogen, tranen en snot. Meer was er niet te zien. Ik ramde mijn voorhoofd tegen de spiegel, die barstte. Met een pincet heb ik de glassplinters verwijderd. Het bloed heb ik laten lopen. Ik ben weer in bed gaan liggen. Een paar uur later gaf ik haar een zoen en ben ik naar beneden gegaan, om koffie te drinken.