Homoseksualiteit is geen keuze
Als je homoseksuele man je verlaat en daarna

Edit mei 2019: De cover van het boek is aangepast (deze past veel beter!) en het boek is uitgegeven door uitgeverij Boekscout. Extra leuk: mijn quote uit deze recensie staat op de achterkant!

Op basis van de cover had ik dit boek waarschijnlijk niet uitgekozen. Het doet een beetje zakelijk aan. Dit past niet bij het gevoelige en kwetsbare verhaal van Marie-Louise. Het verhaal is verdeeld in verschillende tijdssprongen en in het begin snapte ik de volgorde niet. Achteraf vond ik de volgorde heel logisch.

Het verhaal is heel mooi en met respect geschreven. Dat is heel knap, want je voelt de boosheid, wanhoop en het verdriet van Marie-Louise. Je leeft vanaf de eerste pagina mee met Marie-Louise. Ik ben ontroerd door het verhaal. De schrijfstijl van Marie-Louise is heel soepel en fijn. Soms zit er een vleugje humor in en dat maakt het boek luchtiger.

Er wordt natuurlijk maar één kant van het verhaal geschetst. Daar moet je rekening mee houden, maar het is een verhaal dat je meeneemt en je raakt.

Recensie verscheen eerder op Veronique's Boekenhoekje

Marie-Louise vertelt haar verhaal vanuit het standpunt van een personage, maar het is wel gebaseerd op haar eigen levensloop. Ze heeft een gelukkig leven, is getrouwd en samen hebben zij en haar man een prachtig dochtertje. Maar haar wereld stort in wanneer haar man een schokkende bekentenis doet:
"Ik vind dit heel moeilijk om te zeggen, want ik heb toch echt veel om je gegeven, maar het gaat echt niet meer. Daarvoor is er met mij teveel gebeurd. Ik hoor echt in dat andere wereldje thuis, dat weet ik nu zeker. En daar maak jij geen deel meer van uit."
Uit het niets wordt ze geconfronteerd met het feit dat haar man op mannen valt en dat haar huwelijk op de klippen loopt. Het maakt haar vanbinnen kapot, maar ze heeft geen tijd om verdrietig te zijn want haar acht maanden oude dochtertje verdient het om op te groeien in een warm nest, desnoods met slechts één ouder.

Als recensent heb ik hier weinig aan toe te voegen. Het verhaal is hard, maar o zo eerlijk en menselijk. Uiteraard zijn er hier en daar opmerkingen te maken over zinnen die beter anders zouden worden geformuleerd of passages die misschien overbodig zijn, maar dat verschuift allemaal naar de achtergrond tijdens het lezen van dat verhaal. Waar het hoofdpersonage (en de auteur) mee te maken heeft gekregen, wens je niemand toe. Maar ook voor de echtgenoot is dit een harde realiteit want een plekje vinden in die andere wereld is niet zo rooskleurig als het lijkt.

Dat de auteur zelf door een nachtmerrie is gegaan, is een zekerheid, maar dat ze de kracht heeft om het zo sterk neer te schrijven en de emoties zo voelbaar te maken, is onbeschrijflijk knap. Ik heb meegelachen en meegehuild, tranen waren zonder twijfel aanwezig. Maar toch voelde ik steeds een sprankeltje hoop, de glimlach van dochterlief en de vechtlust om door te gaan. Die combinatie tussen persoonlijke drama's en hoop maken van dit boek een parel dat je in één ruk uitleest.

Als je besluit om slechts één enkel boek te lezen dat gebaseerd is op waargebeurde feiten, laat het dan alsjeblieft dit zijn.
Recensie verscheen op Valeries Boekenwereld

Na de outing van Joost heb ik me wel af en toe geërgerd aan hem, hoe kun je zo egoïstisch zijn vroeg ik me af, al heeft dit misschien te maken met het feit dat je maar één kant van het verhaal hoort. Maar naar het einde toe kreeg ik toch wel bewondering voor alle personages, hoe een hele familie erin slaagt een trieste situatie om te vormen tot iets positiefs en dat vooral in het belang van Julia. Al moet ik eerlijkheidshalve zeggen dat mijn sympathie toch vooral uitging naar Marie-Louise, Rob en Julia. Chapeau voor jullie!

Toen ik de recensie las van een collegablogger over dit boek, was ik direct geraakt. Ook de cover vond ik heel mooi. Die regenbooglippen en de titel geven een krachtig signaal. Inderdaad, homoseksualiteit is geen keuze. En je mag het de persoon die het al moeilijk heeft, zeker niet kwalijk nemen. Ik kwam dat zinnetje "homoseksualiteit is geen keuze" verschillende keren tegen in het boek. De auteur benadrukt dit ten zeerste.

Ze vertelt heel openlijk haar verhaal. Hoe het is wanneer je ontdekt dat je man homoseksueel is. Het boek is verdeeld in 28 hoofdstukken met telkens een jaartal. Zo is het verhaal goed te volgen in het verleden en heden. Het eerste hoofdstuk is heel kort en gaat over Joost, de liefde van haar leven. Een korte synthese van het verhaal. Dan zijn we in september 1977. We vinden haar terug, totaal ontredderd met haar kindje, bij haar vrienden, Sjors en Carla. Joost had haar daar achtergelaten. Van het ene op het andere moment was ze dakloos en alle vertrouwde dingen kwijt.

Ze haalt alles weg uit het appartement wat ze nodig heeft. Ondertussen denkt ze na over haar lot en vooral ook over het lot van Joost. Dat vind ik wel heel mooi, ze weet dat het voor hem niet allemaal rozengeur en maneschijn zal zijn. Ze beseft dat, wanneer hij dit leventje kiest, het zeker niet gemakkelijk zal worden voor hem. Ze voelt met hem mee. En dat merk ik verschillende keren in het boek. Dat viel mij zo op. Ze veroordeelt hem niet wanneer hij haar bekent dat hij homo is. Het is wel een donderslag bij heldere hemel. Niemand had zich daaraan verwacht.

Doorheen het verhaal merk je dat zij en Joost nog mooie momenten meemaken, maar dat het toch steeds moeilijker wordt. Regelmatig keert de auteur terug naar het begin van hun relatie en hoe die evolueerde en dan naar het heden waar ze verder haar weg zoekt met haar dochter.

Ik heb veel bewondering voor de manier waarop ze haar leven aanpakt. Ze probeert steeds het hoofd boven water te houden voor haar dochtertje. Julia geeft haar kracht. Zo probeert ze ook steeds om Joost niet zwart te maken bij Julia. Ze wil Julia haar papa niet ontnemen. Soms ten koste van zichzelf. Bewonderenswaardig! Maar gelukkig kwamen er ook nog vele mooie momenten voor haar en Julia. Uiteindelijk zal hun leven weer op de rails geraken, na verschillende moeilijke tussenhaltes. Marie-Louise is een boeiende en fantastisch liefdevolle vrouw. Ze heeft het gered!

Drie zomers met levenslange gevolgen

'Een goede schrijver kan van ieder onderwerp en over iedere situatie een interessant verhaal maken' is een veelgehoord statement in de boek- en schrijfwereld. Dat er in deze bewering een kern van waarheid schuilt, staat buiten kijf. Dat een persoonlijke ervaring een minimaal even grote drijfveer voor een auteur is, zien we in de op waarheid gebaseerde roman Homoseksualiteit is geen keuze, het debuut van Marie-Louise Klomp.
In de jaren'70 van de vorige eeuw lijkt de relatie tussen Wies en Joost er eentje voor het leven te zijn. De liefde straalt van het stel af, ze trouwen en krijgen dochter Julia. Na de geboorte van Julia begint het huwelijk voor het eerst barstjes te vertonen. Joost begint vreemd gedrag te vertonen en Wies heeft werkelijk in eerste instantie geen idee wat er aan de hand is. Tot het moment dat Joost met een bekentenis komt, waardoor het leven van het gezin van het ene moment op het andere compleet op de kop wordt gezet. Een duistere periode voor alle betrokkenen is onafwendbaar, maar zou het ze lukken er uiteindelijk weer bovenop te komen? En wie is degene, die uiteindelijk de meest verstandige keuzes maakt?
Wie begint te lezen zou het gevoel kunnen hebben bijna 200 pagina's klaagzang en zwaarmoedigheid tegemoet te gaan. Niets is minder waar. Op de eerste pagina staat een prachtig citaat van een oude song van Conny Vandenbos (1937-2002) . En wie de moeite neemt de tekst van Drie zomers lang tot zich te nemen, voelt gelijk welke insteek is gekozen voor dit relaas.
Vanzelfsprekend komen er emoties aan bod. Op een onthutsend mooie, duidelijk en bovenal eerlijke manier beleven we het verdriet, de wanhoop en de boosheid van alle betrokkenen. Dat gebeurt niet met een depressieve ondertoon, maar gewoon glashelder rechttoe rechtaan. Geen lastige woorden, geen onnodig psychologische diepgang, maar gewoon helder en duidelijk. En dat laatste zorgt er juist voor dat het pijnlijk mooi wordt.
Naast de begrijpelijke emotionele momenten heeft Marie-Louise Klomp het zelfs nog weten te presteren af en toe een glimlach op het gezicht te laten verschijnen. Bijvoorbeeld in de scènes tijdens de zwangerschap van Wies treden voor velen heel herkenbare situaties, die op bijna kolderieke wijze worden beschreven. De afwisseling tussen de ernst van de situatie en de genoemde luchtigheid zorgen voor een compleet verhaal dat gewoon echt af is.
Homoseksualiteit is geen keuze beschrijft op een volmaakte wijze de gevolgen die kunnen optreden als iemand in je omgeving 'uit de kast' komt. En dat vanuit verschillende perspectieven en te allen tijde met respect. Dat maakt dit boek feitelijk tot een mustread. We kunnen allemaal een voorbeeld nemen aan Wies' standpunten en gedachtegangen. Voor sommige mensen zou het zo maar een stuk plezieriger kunnen worden. Niet alleen de komende drie zomers, maar voor altijd.

Homoseksualiteit is geen keuze

In Homoseksualiteit is geen keuze deelt auteur Marie-Louise Klomp haar eigen verhaal. Als donderslag bij heldere hemel, wordt zij geconfronteerd met de homoseksualiteit van haar man. Tijd om te rouwen is er niet. Ze moet door. Haar drijfveer is om dochter Julia een zo normaal mogelijke jeugd te geven.

"Bij haar vriendjes en vriendinnetjes ontdekte mijn meisje dat daar ook een papa in huis woonde. Dat vond ze allemaal heel interessant. Voor haar was het namelijk heel gewoon dat een papa ergens anders woonde. Zo'n papa die bij zijn kinderen woonde, vond ze zo leuk, dat ze voorstelde om samen dan ook maar zo'n papa te gaan zoeken."

Op rakende en respectvolle wijze deelt Klomp haar verhaal. Alleen dát feit verdient al respect. Klomp is getrouwd met Joost en in haar beleving hebben ze een gelukkig huwelijk. Joost is haar steun en toeverlaat en het huwelijk wordt, na twee jaar, bekroond met de geboorte van dochter Julia. Acht maanden later vertelt Joost haar hetgeen hij tot dan toe verborgen hield: hij valt op mannen en kan hun huwelijk niet langer volhouden.

Om de pijn en het verdriet draaglijk te maken begint Klomp te schrijven. Gaandeweg wordt het een verhaal waar zij velen mee zal helpen én haar dochter later kan laten begrijpen hoe deze mare haar ouders (ja, allebei) verscheurd heeft. Het boek beschrijft de emoties en het verdriet van Klomp, maar ook van Joost die lang moet hebben geworsteld met zijn geaardheid.

"Pas na een half uur kwam Joost weer beneden. Zijn gezicht stond zorgelijk en het leek wel alsof hij had gehuild. Ik ga maar eens naar huis, want het is nog een heel eind rijden, zei hij stroef. En toen bezorgd: Zorg alsjeblieft goed voor dat kleine wurm en zeg dat haar papa van haar houdt."

Klomp ziet kans om op transparante wijze haar verhaal te doen. Homoseksualiteit is geen keuze is geschreven vanuit de visie van de auteur, het zijn derhalve vooral haar emoties die de boventoon voeren, toch is er ook plaats voor de strijd van Joost. Ze beschrijft op open wijze haar hoop dat hij tot inkeer komt én het uiteindelijke besef dat het geen fase is waarin Joost verkeert. Zijn geaardheid is geen keuze; hij is zo geboren.

Het boek is weliswaar autobiografisch, maar door de wijze waarop Klomp het heeft geschreven, leest het als een roman. Een roman echter die veel mensen, die zich in een vergelijkbare situatie bevinden of bevonden, veel herkenning zal bieden.

Klomp hanteert bovendien een fraaie schrijfstijl. De opbouw is goed en haar dialogen zijn van een pure natuurlijkheid. Mogelijk omdat het geschreven is vanuit haar eigen ervaringen, maar dat maakt het wellicht alleen maar nóg lastiger. Klomp weet op uitstekende wijze diverse flashbacks in het verhaal te verweven, waardoor er met regelmaat ook luchtiger en gelukkiger passages door het verhaal heen gaan. Een laatste redactieslag bij een volgende druk, is echter wel mijn advies.
Klom debuteert met haar rakende, autobiografische roman en ik hoop dat zij daarmee de smaak van het schrijven te pakken heeft. Graag zou ik zien wat zij maakt van een verhaal dat niet over haarzelf gaat. De potentie is er zeker qua schrijfstijl en inzicht.

Over Hanneke Tinor-Centi
Hanneke Tinor-Centi (1960), eigenaar van HT-C Communicatie en Marketing, literair agent, boekmarketeer en recensent. http://ht-c-communicatie.nl/

RECENSIE

Homosexualiteit is geen keuze / Marie-Louise Klomp

Een openhartig boek, waarin niemand gespaard blijft. Waarin duidelijk wordt dat je moet groeien in jezelf om te weten waar grenzen zijn, binnen je relatie doch ook grenzen in het gedrag .Het boek maakt duidelijk zoals de titel aangeeft, dat homosexualitiet een feit is, dat men moet accepteren ook in het huwelijk. Conclusies en consequenties zullen pijnlijk zijn, de mate waarin men dit beleeft ligt kennelijk aan de wijze van communiceren. Knap weergegeven door Marie-Louise Klomp.

Het boek is geschreven vanuit het denken over homoseksualiteit in de jaren 1977 tot 2001.

Meer specifiek:
Het is een prettig geschreven autobiografisch boek, met plastisch beschreven situaties en volkomen begrijpelijke emoties. Een open en vlotte schrijfstijl.

Conclusie:
Een eerlijkere en oprechtere kijk op een leven met een homoseksuele echtgenoot en vader van je kind is, denk ik, niet voorstelbaar. Onomwonden zelfkritiek, steeds herhalende reflexiemomenten maken het tot een evenwichtige getuigenis.

Gerda Elfride van Dijk-Hillers