Tegenlicht in verhaal en gedicht
Van Oorlog tot Rampen naar Vrede

Mahatma Gandhi geboren op 2 oktober 1869

Mahatma was een verlegen, beetje ondeugend kind. Hij groeide op in de Indiase provincie Porbandar.
Zijn vader was een hoogwaardigheidsbekleder in Porbandar. Mahatma trouwde toen hij 13 jaar jong was. Uit dit huwelijk kwamen vier kinderen.
Ondanks dat zijn vrouw later erg ziek was, bleef ze hem al die tijd steunen in de strijd naar onafhankelijkheid.
Mahatma ging rechten studeren in Engeland. Hij bracht zijn vrije tijd door met drank en roken. Zijn lichaam kon er niet tegen, daardoor was hij vaak ziek. Dat deed hem inzien om met deze verslavingen te stoppen.
Na zijn doctoraal ging Mahatma naar Zuid-Afrika, en hij voegde zich daar bij een Indiase bevolkingsgroep. Hij merkte al vrij snel dat deze groep als derderangs burgers werd gezien.
Op een dag wilde hij met de trein, en hij wilde een eersteklastreinkaartje kopen, maar dat werd geweigerd. Toch ging Mahatma in een eersteklaswagon zitten. Zonder pardon werd hij zo uit de trein gegooid.
Om de onderdrukking door de Engelsen te laten stoppen begon hij juridische stappen te nemen, dat was bij lange na niet genoeg. Met een klein groepje protesteerde Mahatma vreedzaam tegen de Engelsen. Hiermee was een begin gemaakt naar onafhankelijkheid.
Met Mahatma’s overtuigingskracht sloten steeds meer mensen zich bij hem aan. Er volgden vele vreedzame protestmarsen door de streek in Zuid-Afrika en ook in de provincie waar Mahatma geboren is. Zijn wijze woorden verdoofden de onwetende woorden. Zo groeide Mahatma’s beweging uit tot het pad van gelijkheid.
Ondanks de heerschappij van de Engelsen in Zuid-Afrika bouwde de Indiase groep daar toch scholen en ziekenhuizen. Mahatma werd hiervoor gearresteerd en belandde in de cel.
Gelukkig kende hij zijn rechten en door druk van zijn politieke vrienden, en door de onafhankelijkheidsbeweging die steeds groter werd, kwam Mahatma snel weer op vrije voeten.