Carolina - Moeder van een Dozijn. Een familiegeschiedenis uit Leiden

From the book

“Je belde me ’s avonds op en zei dat je zoveel pijn in je borst had en benauwd was. Mijn man en ik stapten in de auto en reden naar je toe. Uit voorzorg had ik mijn nachtgoed en tandenborstel meegenomen, met in mijn achterhoofd dat ik bij je zou blijven slapen. Toen we binnenkwamen zagen we jou als een klein zielig hoopje mens in je stoel bij het raam zitten en probeerden erachter te komen wat er aan de hand was. Na je te hebben aangehoord, gaven we je paracetamol tegen de pijn in je borst.
Weet je nog van dat gesprek die avond? In dat gesprek kwam je angst voor de naderende dood naar voren en je zei dat je niet wist, dat als je eenmaal voor die ‘Hemelpoort’ zou komen te staan, of je wel binnengelaten zou worden. Je angst daarvoor was zo groot, dat toen je ons dat vertelde de tranen over je wangen liepen, en zei je: “En als ik dan voor die poort mag staan, dan zal ik zingen van Gods goedertierenheid”, en je vervolgde met: “Ik krijg maar geen antwoord op al mijn vragen”, en waarom niet? Je snikte het uit, maar je had ons verteld met welke vragen je worstelde. Zo spraken we die avond met elkaar, en het enige wat wij konden zeggen is dat je misschien, aan het einde van je ‘aardse’ leven, op het laatste moment, wel antwoord zou krijgen op al je vragen en dan ook de rust. Het moment was aangebroken dat ik je vertelde dat ik mijn nachtspullen had meegenomen en bij je zou blijven slapen. Maar je stribbelde alweer tegen. Je wilde niet dat ik bij je bleef. “Als kind sta je dan machteloos toe te kijken, want hoe nu verder met haar?” En je bleef volhouden dat wij weer naar huis konden gaan. Je was een beetje gerustgesteld en kon jezelf wel weer redden. Op mijn vraag hoe je dan boven in je bed kwam, legde je ons tot in detail uit hoe je dat deed. Onvoorstelbaar moedig!”

About the author

Johanna Carolina Pasma is geboren in Leiden en heeft er haar jeugd doorgebracht. Ze kent de stad goed en heeft in de loop der jaren veel zien veranderen. De studentenstad, die het in haar jeugd ook al was, is verder uitgegroeid tot wat het nu is.
In dit boek vertelt ze over het leven van een moeder die in de stad Leiden twaalf kinderen grootbracht. Het verhaal over haar leven wordt afgewisseld met interviews van haar kinderen, die ‘soms vermakelijke’ korte verhaaltjes vertellen over hun jeugd in de ‘destijds’ kinderrijke buurt in het centrum van de stad. Het is daardoor een aansprekende, bijzondere en ontroerende biografie geworden.

Reviews