Heerlijk boek wat makkelijk leest en waarbij je het idee krijgt dat je zelf de reis aan het maken bent.
Genoten en lekker om te lezen
Genoten en lekker om te lezen
Samenvatting
De voetstappen komen dichterbij en opeens verschijnen er een paar Russische douanebeambten in een strak kostuum voor onze coupé. ‘Paspoort,’ galmt er door ons hok. Mijn moeder en ik zijn beiden niet voorbereid op deze actie en geven onze paspoorten geschrokken af. Mijn moeder moet als eerste gaan staan, terwijl de imposante man haar lengte controleert en nogal lang over het paspoort wrijft met zijn vingers...
Julia: ‘Geweldige ervaring, samen met mijn dochter 8000 kilometer spoor!’
Wendy: ‘Toen liep alles anders dan gepland, een reis om nooit te vergeten!’
Judith: ‘Bijzondere reis, liftend door Mongolië en bivakkeren bij Nomaden!’
Julia: ‘Geweldige ervaring, samen met mijn dochter 8000 kilometer spoor!’
Wendy: ‘Toen liep alles anders dan gepland, een reis om nooit te vergeten!’
Judith: ‘Bijzondere reis, liftend door Mongolië en bivakkeren bij Nomaden!’
Over de auteur
Debby van Surksum (Baarn, 1974) begon al vroeg over verre reizen te praten. Na het Grafisch Lyceum te hebben afgemaakt, is ze postbode geworden. Daar kon ze haar vakantiedagen opsparen, zodat ze lange, verre reizen kon maken. Ze rijdt op een motor en is buschauffeur: geen alledaags meisje dus.
Zoals ze deze reis heeft beschreven, is een genot om te lezen. Op haar eigen manier en in haar eigen beleving.
Zoals ze deze reis heeft beschreven, is een genot om te lezen. Op haar eigen manier en in haar eigen beleving.
Productinformatie
- ISBN
- 9789463893121 / 978-94-638-9312-1
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 22-05-2019
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Reizen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 216
- Formaat
- 14,5 x 20,5 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Elk uur wakker worden midden in de nacht is toch erg vervelend als je de volgende dag je vlucht moet halen. We hebben al een taxi gereserveerd om 7.30 uur in de ochtend en deze arriveert dan ook keurig op tijd. Deze keer is de chauffeur een stuk vriendelijker. Binnen tien minuten zijn we op de luchthaven van Düsseldorf. De balie om in te checken is niet ver, dus we lopen deze afstand. Er staan al wat Russische mensen opgesteld in een lange rij. Een dikke tante wurmt haar enorme voorgevel door ons heen om even later voor ons te gaan staan. Een strenge controle op de paspoorten en belangrijke visums vindt voor ons plaats. Godzijdank is dat allemaal al keurig in orde gemaakt in Nederland. Je komt echt het land niet in zonder dit belangrijke visum van Rusland in je paspoort te hebben. Een slordige 110 euro ben je er dan wel aan kwijt.
Ik word er weer eens bij de douane uit gepikt en loop mee met een in uniform geklede vrouw. Ik blijk een tweede controle te krijgen op mijn handbagage. Met een speciale sticker loopt ze mijn hele tas af te vegen. Ook wordt mijn camera grondig afgestoft. Wat is dit voor een controle? Deze vriendelijke vrouw vertelt me iets over een sprenkelstof. Geen idee wat het inhoudt, maar na een oponthoud van tien lange minuten mag ik mijn rugzak opnieuw inpakken. We zweten ons weer rot in die donsjassen. Wat een warmte geven die dingen, zeg. Toch zullen we ze straks echt nodig hebben in de Siberische kou. Om 10.15 uur vertrekt onze vlucht richting Moskou. Ik hoop dat de Russen aardiger zijn dan ze doen uitstralen. Het lijkt wel alsof we al een week onderweg zijn.