Mooi boekje van een bevlogen schrijfster!
Er staan veel prachtige gedichten in maar de volgende sprak mij wel heel erg aan:
Lot
Onverstoorbaar
En vol vertrouwen
En overgave
Volg ik mijn eigen weg
......
Meer lezen? Dan is de koop van dit boekje geen weggegooid geld maar de aanschaf de moeite waard. Een inkijkje in het leven van de schrijfster maar mogelijk een spiegel voor de eigen ziel.
Een hartelijke groet,
Jan Breddels
Delen helpt!
Nog een bijzonder boek van een bijzondere schrijfster. Authentiek, eerlijk, kwetsbaar en toch niet te zwaar. Een absolute aanrader!
Tallulah Amé, Overpeinzingen, boek.scout 22019 (12010) € 17.--.
Met deze bundel heeft Tallulah Amé een bijzondere verzameling gedichten op tafel gelegd. ‘Tallulah Amé’ is de schrijversnaam van de auteur, terwijl de naam ‘Tallulah’ deze betekenis heeft: jezelf mee laten voeren door de stroming van het water, en ‘Amé’ betekent: ziel. Tallulah Amé is in 1981 in Bosnië geboren en woont nu bijna 2 decennia in ons land. Het behoeft geen betoog, dat het een bijzondere prestatie is om dan een bundel gedichten in het Nederlands te publiceren.
Het is zinvol om mijn bespreking met het eerste gedicht te beginnen:
HET SPIJT MIJ
Ik zou willen dat ik deze woorden wat vaker gezegd had
Want ik voelde heel vaak spijt
Maar toch is het niet makkelijk
Te zeggen wat ik voel
Soms voel ik mij gelukkig
Soms verdrietig
En soms schuldig
Maar wanneer ik spijt heb
Voel ik de meeste pijn.
Het is paradoxaal, dat deze bewoordingen, die eenvoudig klinken, tegelijk diepzinnig zijn. Spijt hebben is zeker iets wat gevoelsmatig is. We zijn met vele soorten gevoelens vertrouwd, maar spijt gaat diep. Dat beseffen we he-lemaal, wanner we er het bijbelse woord ‘berouw’ bij betrekken. Spijt is de culturele en seculiere tegenhanger van berouw en berouw brengt ons in het uniek bijbelse domein van de zonde. Toen ik halverwege de vorige eeuw een jongen was, vormde zonde zelfs het hoofdthema van vele preken - getuige ook het bekende grapje:
Waarover heeft de dominee gepreekt?
Over de zonde!
En wat zei hij ervan?
Hij was ertegen!
Ook is het opmerkelijk, dat we in onze cultuur weliswaar niet gemakkelijk ‘Het spijt mij!’ zeggen, maar ‘Sorry!’ wel, alsof het verzwakkende gebruik van een buitenlandse taal ons gemakkelijker over de brug helpt. Toch zou ik daar niet al te zeker van zijn, want we kennen ook het woord ‘doelman’ goed, maar het Engelse ‘keeper’ houdt meer in, want een keeper houdt om het met Louis van Gaal te verwoorden de ballen ook tegen. Zo liggen de kaarten ook met ‘Sorry!’, want ‘sorry’ komt van het Oud-Engelse sarig, dat pijnlijk en zeer betekent. Dat is nu precies waar Tallula Amé de vinger op de wond legt! Spijt doet echt zeer, maar is in zijn seculiere vorm ook iets wat onmachtig is, omdat het geen uitweg inhoudt. Ook hier wijst de bijbelse te-genhanger van het berouw de weg, omdat berouw voor het Aangezicht van God beleefd wordt. Het Aangezicht van God spelt vergeving en dan komen we bij het Jezus-werkwoord splanchnidzomai uit = innerlijk door ontfer-ming bewogen worden. Dit werkwoord noem ik het ‘Jezus-werkwoord’, omdat het slechts en slechts alleen door Jezus in de mond genomen werd of alleen met betrekking tot Hem zelf gebruikt is!
Met ‘Het spijt mij’ opent hoofdstuk 1 en het wordt door de gedichten Zelf-bewustzijn en Angst gevolgd en ook dit spreekt weer boekdelen. Dit trio loopt op het gedicht Leven uit en mondt weer uit in het gedicht Bestem-ming, dat de brug naar Dromen vormt.
Mijn pad, dat op bladzijde 16 prijkt, is ontroerend autobiografisch, waarin Alma Selimovic de beleving van haar eigen bestaan uitspreekt:
Mijn pad is ruw
Zwaar en wankel
Dus moeilijk te bewandelen
Maar elke stap is een persoonlijke overwinning.
Deze autobiografische component is ook in de gedichten Volledig verwaar-loosd, Autisme en Poppen zijn zoals de mens aan te treffen.
Vol perspectief zijn daarentegen De dood, De tijd en De Schepping, omdat schepping, zonde en opstanding unieke thema’s in de Bijbel zijn.
Hoofdstuk 2: De lichtheid van het zijn, die door een veer verbeeld wordt, slaat weer andere tonen aan: vederlicht! Deze lichtheid komt mooi in Zin-geving uit:
Waar komt het vandaan?
Dat bijzondere, dat heel gewoon is
…
Ik zou het gewoon niet weten
Het is er gewoon.
Met het gedicht Beste vrienden sluit ik af.
Als alles leuk is
Wat je samen doet
En zelfs doodgewoon bijzonder voelt
Dan ben je vrienden.
Tolle, Lege! Neem. Lees!
Dordrecht Antonie Vos
