Cellencomplex K.
- Auteur
-
Karin Bodewes
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Prijs
- € 23 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
Samenvatting
Kanker maakt een mens bang, depressief, machteloos, verdrietig, boos, gelaten, en wat je maar aan sombere kenmerken kunt opnoemen. Karin Bodewes-Léger kent ze ook allemaal. Maar ze is een vechter, een knokker. Dus ging ze er vol tegenaan. Niet alleen tegen de ziekte, maar ook tegen mensen en instanties. Een van de resultaten uit deze voor Karin nog niet volledig afgesloten periode is Cellencomplex K., het verslag van haar leven sinds het moment dat het eerste knobbeltje zich openbaarde. In een vlotte, licht-ironische, makkelijk lezende, maar nooit bedekkende stijl krijgt de lezer inzicht in een leven dat wordt beheerst door een ernstige, bedreigende ziekte.
Over de auteur
"Voordat ik ziek werd was ik een gewone moeder, met een gewone man, gewone dochters en een gewone baan. Doordat ik borstkanker kreeg op mijn 41e jaar en daarna nog een keer op mijn 42e jaar, werd alles anders. Mijn manier om daarmee om te gaan is schrijven. Van september 2005 tot en met augustus 2006 heb ik een webcolumn geschreven voor Opzij. Daarna is dit boek tot stand gekomen."
Productinformatie
- ISBN
- 9789088341045 / 978-90-883-4104-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 14-09-2007
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 306
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Wat had ik nou toch voor een lijf? Het maakte antistoffen tegen mijn eigen schildklier aan. Het ruimde woekerende cellen niet op, zodat kanker kon ontstaan. Dan zat er ook nog eens een hoofd bovenop dat niet alleen elke dag pijn deed, maar ook nog eens totaal onbruikbaar kon zijn door migraine. En met zo’n voertuig van de geest zou ik het dan tot mijn tachtigste moeten doen. Nou ja, als ik die kanker zou overleven tenminste. Doorrijden in een wrak was niet aantrekkelijk, maar het wrak deponeren op de schroothoop was ook niet wat ik wilde. Mijn hart brak als ik dacht aan mijn kindjes zonder moeder. Toch maar doorkachelen dus en er het beste van maken. Maar hoe pimp je een lichaam?Op MTV doen ze zoiets alleraardigst met auto’s, maar een lijf is geen hoop staal. Ik had moeite met het feit dat mijn lichaam zulke tegennatuurlijke dingen deed en vaak pijnlijk was. Wat was er verkeerd gegaan? Waar ging het fout? Waarom kreeg ik die kwalen? Wat kon ik ervan leren? Ik was vrij Spartaans bij pijntjes, behalve bij migraine. Bovendien was ik nogal tegen het slikken van chemische pillen. Ik vond het al een ramp dat ik elke dag moest beginnen met het slikken van schildklierpillen. Wat moest dat straks met chemo worden? Een wandelende apotheek zeker. Of een uitgetelde farmacie in bed."
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek