Fred en de viool
- Auteur
-
Frans Busschots
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 19 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
past door brievenbus
(Nederland en België)
Samenvatting
Fred is een pater die jaren in Congo leefde en nu in de Antwerpse Kempen in een tehuis van de congregatie verblijft. Hij verlangt alleen maar naar rust en geniet van de dagelijkse dingen, zoals zich presenteren.
Mathilde, een oude vrouw die jaren op een kasteel bij een graaf gediend heeft, komt te overlijden. De familie van Mathilde, die goed bemiddeld is, denkt dat Fred de vader is van een haar de zonen. Zo wordt hij ten onrechte beschuldigd van deze situatie.
Fred ontvangt de kostbare viool, waarop Mathilde vroeger leerde spelen. Die viool zou heel zijn verdere leven beheersen.
Maar Fred blijft niet gespaard van ongelukken. Fred bijt van zich af. Hij kijkt naar de ondergaande zon en probeert te genieten van menselijke warmte.
Mathilde, een oude vrouw die jaren op een kasteel bij een graaf gediend heeft, komt te overlijden. De familie van Mathilde, die goed bemiddeld is, denkt dat Fred de vader is van een haar de zonen. Zo wordt hij ten onrechte beschuldigd van deze situatie.
Fred ontvangt de kostbare viool, waarop Mathilde vroeger leerde spelen. Die viool zou heel zijn verdere leven beheersen.
Maar Fred blijft niet gespaard van ongelukken. Fred bijt van zich af. Hij kijkt naar de ondergaande zon en probeert te genieten van menselijke warmte.
Over de auteur
Frans Busschots (01/11/1936) was nog vrij jong toen hij al begon te schrijven. Veertien jaar, ongeveer. Hij leerde Stijn Streuvels kennen en in een jeugdbeweging vertelde hij regelmatig verhalen voor de kinderen, tot men hem vroeg om die vertellingen op papier te zetten. Frans Schreef vijfenzeventig toneelstukken, waaronder alle genres, ook een tiental musicals voor de jeugd. Er verscheen een vijftal boeken van allerlei onderwerpen, meer dan honderdvijftig liedjesteksten en enkele cd’s. Hij is niet meer jong, maar bruist van levenslust. Hij werkt momenteel aan twee boeken en een volavond toneelstuk.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402229592 / 978-94-022-2959-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 30-09-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 120
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
"Beste mensen, wanneer we vandaag Mathilde willen vieren dan moeten wij haar gevoelens opnieuw tot leven brengen. Zij was een wonderbare vrouw.
Ik vind het jammer dat ik mijn Congolese viool niet bij me heb. Misschien zou ze terug tot leven komen, heel diep in jullie harten. Vergeet Mathilde nooit!
Dag Mathilde. Tot ziens!"
Ik maakte een diepe en langzame buiging. Wanneer ik terug naar het spreekgestoelte stapte gebeurde het wonderbare, het onverwachte, het onverhoopte: een luid applaus; een staande ovatie klonk in de anders zo rustige kerk. Geluid dat galmde en maar niet wilde uitsterven.
Het gevolg was ook dat even later de zonen van Mathilde naar me toekwamen. Ze wilden weten of ik écht Mathilde niet gekend had en nooit meer gezien sinds ik het college verlaten had. Waarschijnlijk dachten zij dat ik van een van hen de biologische vader was. Het deed me pijn dat men zo over mij dacht.
Toen het laatste liedje op de lijst gespeeld was, bleven de familieleden nog even zitten. Plots begonnen ze met elkaar te praten. Eerst heftig, nadien rustig en sereen. Twee zonen gaven elkaar de hand en de oudste kwam naar het altaar, nam de viool en de strijkstok en kwam naar me toe. Ik knikte en hij hield de viool voor mij. Ik tokkelde even tegen enkele snaren. Het klonk hemels. Tranen liepen over mijn wangen. Tranen over getaande kaken. De zoon gaf mij de viool. "Vergeet Mathilde nooit," zei hij.
Meteen was de kerk leeg. Ik bedankte Lowieke. Het manneke was in de wolken. "Je moet maar eens naar ons rusthuis komen," nodigde ik hem uit.
Ik vind het jammer dat ik mijn Congolese viool niet bij me heb. Misschien zou ze terug tot leven komen, heel diep in jullie harten. Vergeet Mathilde nooit!
Dag Mathilde. Tot ziens!"
Ik maakte een diepe en langzame buiging. Wanneer ik terug naar het spreekgestoelte stapte gebeurde het wonderbare, het onverwachte, het onverhoopte: een luid applaus; een staande ovatie klonk in de anders zo rustige kerk. Geluid dat galmde en maar niet wilde uitsterven.
Het gevolg was ook dat even later de zonen van Mathilde naar me toekwamen. Ze wilden weten of ik écht Mathilde niet gekend had en nooit meer gezien sinds ik het college verlaten had. Waarschijnlijk dachten zij dat ik van een van hen de biologische vader was. Het deed me pijn dat men zo over mij dacht.
Toen het laatste liedje op de lijst gespeeld was, bleven de familieleden nog even zitten. Plots begonnen ze met elkaar te praten. Eerst heftig, nadien rustig en sereen. Twee zonen gaven elkaar de hand en de oudste kwam naar het altaar, nam de viool en de strijkstok en kwam naar me toe. Ik knikte en hij hield de viool voor mij. Ik tokkelde even tegen enkele snaren. Het klonk hemels. Tranen liepen over mijn wangen. Tranen over getaande kaken. De zoon gaf mij de viool. "Vergeet Mathilde nooit," zei hij.
Meteen was de kerk leeg. Ik bedankte Lowieke. Het manneke was in de wolken. "Je moet maar eens naar ons rusthuis komen," nodigde ik hem uit.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek