Samenvatting
Lang geleden was er eens een koning van Spanje met een geheim. Een heel groot geheim! De koning was bang in het donker. Hij kon er niet van slapen en werd daardoor heel moe en knorrig. Maar het aan iemand vertellen, durfde hij niet. Zelfs niet aan de koningin. En dus mopperde hij slaperig de dagen door, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Totdat er iets gebeurde waardoor hij zijn angst toch écht niet langer geheim kon houden…
‘Koning Knorrepot’ is een vrolijk sprookje voor bangeriken, stoere binken en iedereen daartussenin. Leuk om voor te lezen of om zelf te lezen.
Over de auteur
Marloes Zandbergen (1991) is best wel eens bang in het donker. Zo kwam ze op het idee van ‘Koning Knorrepot’, die net zo’n held op sokken is als zij. Van kleins af aan fantaseerde, pende en tekende ze graag in haar eigen verhalenboek. En nog steeds vindt ze creatief bezig zijn het leukste wat er is. ‘Koning Knorrepot’ is haar eerste kinderboek, dat ze met veel plezier schreef en illustreerde.
Inkijk
Pas in de middag kwam koning Knorrepot zijn kamer uit. Van al dat harde werken had hij honger gekregen. Hij stampte de eetzaal weer in en ging zitten voor de middagmaaltijd. De kok zette net het eten op tafel.
"Een goedemiddag, lieve", zei de koningin. "Heb je het land goed kunnen besturen?"
"Hm", zei de koning chagrijnig. Zijn humeur was er niet beter op geworden. Met zijn vork prikte hij een paar keer in zijn eten, gebakken vis met rijst en bonen, en hij bromde tegen de kok: "Zeg, zit er geen saus bij? En waar is ’t toetje? Ik wil wel een toetje!"
De koningin keek haar man kwaad aan. Het was ook nooit goed. "Fonsje, doe niet zo onaardig", zei ze streng. Maar de kok was al weg. Hij kwam vlug terug met zes verschillende sausjes en een grote chocoladepudding. "Alstublieft, Uwe Majesteit", hijgde hij.
"Hm", zei de koning nog een keer. Hij keek kwaad naar zijn bord.
De kok maakte een diepe buiging en ging meteen weer terug naar de keuken. Hij durfde niet te blijven staan. Nee, hij keek wel uit!