Jezelf vinden, gewicht verliezen!
- Auteur
-
MarieCke
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 5,0 / 5 (1 reviews )
- Prijs
- € 19 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen vanaf publicatie
past door brievenbus
(Nederland en België)
Samenvatting
Überhaupt voor mezelf zorgen is iets wat ik moeilijk vond. Uiteindelijk ben ik uitgegroeid tot een morbide obese jonge vrouw. Mijn emotie-eten heeft zich ontwikkeld tot een binge eating disorder (eetstoornis).
Ik was continu bezig om andere mensen te pleasen en te helpen, bang dat ik iets te horen zou krijgen wat mijn negatieve zelfbeeld zou bevestigen. Mijn ongezonde automatische piloot heb ik kunnen omdraaien.
Nu ben ik de regisseur van mijn leven: In controle en in balans!
Over de auteur
Productinformatie
- ISBN
- 9789402231786 / 978-94-022-3178-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 09-12-2016
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 118
- Formaat
- 20 x 20 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Voordat ik mijn verslavingsgedrag aan ging pakken, was ik nooit echt MarieCke. Ik was altijd bezig met pleasen, met zorgen voor anderen. Ik had nooit rust, ik was nooit in het moment. Altijd bezig met de volgende dag, de volgende afspraak. Nooit stilstaan, want dan voel je te veel. Tot ik op mijn tweeëntwintigste de HBO-opleiding Social Work ging doen. Toen veranderde er wat. Als onderdeel van de opleiding moest ik met de hele klas in therapie. Een week lang in een of ander dorp, elke dag zeven uur lang in een cirkel, samen met twee begeleiders. Ik zat er niet op te wachten, maar de openheid van mijn klasgenoten raakte me. De eerste twee dagen ben ik bezig geweest met vechten tegen mezelf, tegen mijn emoties, mijn nagels tot bloedens toe in mijn handen knijpend.
Ik zal niet breken
Emoties tonen vond ik een teken van zwakte. Maar na die week kon ik dat niet meer aan mezelf verkopen. Ik kon niet meer in de spiegel kijken zonder de vraag te stellen: ‘Mariecke, waar ben je nu mee bezig, wie hou je voor de gek?’
Ik ben in therapie gegaan en gaan leren om hulp te vragen. Dat was best een dingetje. Dat had ik immers niet geleerd. Maar ik vond dat het tijd was om eerlijk te zijn. Wat ik niet was, dat ik verslaafd was, hield ik nog voor me. Mijn verslaving was mijn grootste liefde, mijn houvast en hoe neem je daar afstand van? Ik noemde het niet voor niks: emotie-eten. Want daarmee zwakte ik de ernst ervan af. Zo kon ik de achterdeur voor mijn liefde openhouden.
Ik ben intensief aan de slag gegaan met de demonen uit mijn verleden. En dat waren het gepest worden, het mezelf wegcijferen, het zorgen voor iedereen. Destijds was er een dieet, met eierkoeken als tussendoortje, dat heel populair was. Ik dacht namelijk nog niet eens aan gezond leven, maar aan afvallen. Slank willen zijn, dat is toch gezond? Dat zegt de maatschappij en daar ben ik in meegegaan. Tevens wist ik dat ik moest gaan bewegen en van cardiotraining val je toch af? Dus ging ik iedere dag drie uur als een bezetene steppen, cardio, crosstrainen, noem maar op. Mijn nek en mijn knieën waren niet blij met me, maar ik moest en zou die knop omzetten en als ik iets kan, dan is het doorzetten. Bam! 25 kilo in zes maanden tijd eraf. En toen werd ik heel ziek.