Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Als de pillen konden spreken
Verhalen, belevenissen, weetjes van een dorpsapotheker

Auteur

Guy Gilias

Uitvoering
Paperback
Prijs
20 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

In tegenstelling tot wat velen denken, is de dorpsapotheker van de jaren 1970-2000 geen verzuurde, veredelde winkelier die dagelijks wat doosjes en flesjes verkoopt, al dan niet op doktersvoorschrift. Hij wordt in de samenleving de vertrouwenspersoon aan wie men raad vraagt, niet alleen op medisch-farmaceutisch gebied; hij maakt van heel nabij de evolutie mee in de ontwikkeling van het dorpsleven. Hij beleeft de vooruitgang van de geneeskunde en de farmacie waarmee oude volksgewoontes soms geconfronteerd worden. Als centrale figuur in het dorp waar hij altijd bereikbaar is, wordt hij dikwijls betrokken bij lokale gebeurtenissen, hetgeen leuke verhalen oplevert, maar helaas ook af en toe minder fraaie anekdotes. Deze verhalen vind je terug in Als de pillen konden spreken.

Over de auteur

Reeds tijdens zijn apothekersstudies was Guy Gilias (1944) geïnteresseerd in de geschiedenis van zijn beroep. Hij was voorzitter van de Kring voor de Geschiedenis van de Farmacie, werd aangenomen als lid van de Académie Internationale de l’Histoire de la Pharmacie en bekroond tot laureaat van de Prijs Frans Daels, uitgereikt door de Koninklijke Academie voor de Geneeskunde van België. Hij schreef verschillende boeken over de geschiedenis van de farmacie en allerhande bijdragen in gespecialiseerde tijdschriften. Uit die interesse voor die geschiedenis ontsproot de idee om een verhaal te schrijven over zijn belevenissen tijdens zijn beroepsleven als dorpsapotheker.

Productinformatie

ISBN
9789402235470 / 978-94-022-3547-0
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
21-04-2017
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
152
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

In dat verband moet ik een ‘ontdekking’ vertellen, op gevaar af dat de lezer het als verzinsel zal ervaren. Maar ‘t is de waarheid, niets dan de waarheid.
Begin jaren 1970 waren het dorp en de naburige dorpen rijk aan kleine en middelmatige boerderijtjes. Eenvoudige, hardwerkende landbouwers die dag in dag uit zwoegden om hun kost te verdienen. Ze leefden zonder luxe of modern gedoe. Meermaals had ik op de binnenplaats van een erf krantenpapier aan de wasdraad zien hangen. Eerst dacht ik dat die dienst deden als vogelverschrikkers, zoals men ze op de velden zag. Alhoewel ik niet goed begreep waarom vogels op de binnenkoer van het erf verjaagd moesten worden. Het mysterie bleef onopgelost, tot ik eens een vriendschappelijke babbel had met de plaatselijke geneesheer. Ik sprak hem over mijn ‘probleem’ waardoor hij in een schaterlach schoot. Die dagbladen dienden het urineverlies op te vangen bij incontinente mannen (en vrouwen)! Een dichtgevouwen krantenblad verdween in de broek en deed er dienst als ‘pamper’. Omwille van besparingen werden de natte exemplaren te drogen gehangen aan de wasdraad en zodoende ‘geprepareerd’ voor een tweede gebruik.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek