Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

De Hoevekronieken
Deel 1: de Begoocheling - Hoe overleef ik een verslaving en een verslavingskliniek

Auteur

Wim Kauffman

Uitvoering
Paperback
Reviews
4,0 / 5 (2 reviews )
Prijs
22 ,99
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Halverwege de jaren zeventig ontstonden in Nederland de Therapeutische Gemeenschappen voor drugs- en alcoholverslaafden. Die waren een radicaal antwoord, naar Amerikaans model, op de liberaal softe aanpak die destijds in Nederland werd gehanteerd. Dit is een zeer persoonlijke en spannende beschrijving van iemand die zich na zes jaar harddrugsgebruik op laat nemen in een therapeutisch verslavingscentrum. Het is geen traditioneel verslavingsverhaal over iemand die succesvol is afgekickt, of een uiteenzetting over de toegepaste behandelvormen. Het is de beschrijving van deze radicale, totalitaire therapie die in opkomst was. De Therapeutische Gemeenschap kent een strak hiërarchisch regime en de schrijver geeft inzicht in het voortdurende gevecht tussen het algemene groepsbelang en het individuele belang.

Over de auteur

Wim Kauffman (1950) is geboren in Groningen. Na kortdurende carrières als filmoperateur, steward op de passagiersvaart en bij Lamaf auto-onderdelen heeft hij zich, na wat rondzwervingen en opnames in diverse instellingen, op laten nemen in een Therapeutische Gemeenschap. Na de behandeling is hij in dienst geweest bij diverse gelijksoortige Gemeenschappen voor verslaafden. De laatste decennia is hij werkzaam geweest als therapeut en behandelaar voor mensen met persoonlijkheidsproblematiek. Hij is getrouwd en heeft drie kinderen. Vervullend is zijn zorg daarvoor en sinds het afzwaaien van het reguliere is hij fulltime huisvader (met uitzondering van het doen van de was).

Productinformatie

ISBN
9789402247671 / 978-94-022-4767-1
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
21-09-2018
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
254
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Op een vrijdagnamiddag eind januari 1974, zo’n jaar of zes later, spoor ik vanuit het hoge noorden naar een grote stad aan de zee. Vanuit het station recht vooruit lopen. Langs een zeer brede weg die uit allerlei stroken bestaat waardoor je nauwelijks de overkant kunt bereiken. De weg wordt geflankeerd door hoge kantoorpanden en dan op een gegeven moment naar links en je komt vanzelf uit op de Wal. Daar moet ik zijn. Ik ben als een slaapwandelaar die langzaam ontwaakt en niet meteen beseft waar hij is. Elke stap kan fout aflopen. Ik ben op weg naar het introductiecentrum van de Hoeve. Het is middenin de stad. Daar gaat er gesproken worden en op een gegeven moment ga je naar de Hoeve die buiten de stad ligt. Op de Hoeve worden geen drugs gebruikt en hoogstwaarschijnlijk zitten er geen bekenden. Dat heb ik uit laten zoeken en het was een voorwaarde om erheen te gaan. Verder weet ik niets. Ik bel aan bij een monumentaal pand op de Wal. Voormalige vesting, nu een chique buurt. Afstandelijk, zoals alles in deze stad. De deur zoemt open en ik beklim een steile trap van donker hout. Bovenaan wacht een strakke, vervreemde figuur in een blauwe coltrui me op.
"Kom je voor de introductie of voor het spreekuur?" Ik begrijp er meteen al niets van. Het irriteert hem: "Voor de introductie van de Hoeve, of kom je voor de dokter?"
"Voor de Hoeve denk ik. Ja, voor het afkicken."
"Ben je clean? Heb je gebruikt?" Hij vraagt het me alsof hij tegen een doofstomme praat. Natuurlijk ben ik clean. Ik heb al twee weken niet gebruikt, maar besluit om dat maar niet aan hem uit te leggen.
"Nee, ik heb niets gebruikt." Hij wijst naar een van de donke-re, houten deuren in het halletje.
"Ga daar dan maar naar binnen."

Reviews

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

door Erwin op 04-10-2018
zo herkenbaar...maar ook zo lang geleden...
door Kees op 08-10-2018
Een zeer persoonlijk verhaal, aangrijpend. Geeft een goede, maar subjectieve kijk op de therapeutische gemeenschap in de jaren 70. Dus de TG 'van binnen uit' en daarom een waardevol boek! Goed geschreven.
Ik was in die periode ook bewoner van 'De Hoeve', heel veel herkenning!
Ik ben benieuwd hoe buitenstaanders er tegenaan kijken.