Als man zo trots.
Oog in oog met kanker
Hoe overleeft een gezin wanneer er bij hun zoon Ryan kanker wordt geconstateerd in de vorm van een medullo-epithelioom
- Auteur
-
Astrid Pil-Loman
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Reviews
- 4,7 / 5 (8 reviews )
- Prijs
- € 21 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Ryan is een lieve, onbezorgde jongen van 7 jaar. Plotseling krijgt hij ernstige pijnaanvallen in zijn linkeroog. De artsen blijven zoeken en na twee jaar wordt er kanker bij Ryan geconstateerd. Het hele gezin komt in een achtbaan waar ze niet uit kunnen. Moeder Astrid schrijft alles van zich af in een dagboek. Ze schrijft openhartig over de spanningen in het gezin en de ellende die ze in het ziekenhuis ziet. Maar ook over leuke uitjes waarvoor ze worden uitgenodigd. Een heftige periode met veel dieptepunten, maar ook met lichtpuntjes. In haar boek laat Astrid zien dat niet alleen Ryan ernstig ziek is, maar ook het hele gezin.
Over de auteur
Astrid Pil-Loman (1972) woont met haar man, zoon en dochter in Schiedam. Wanneer ze eind 2010 hoort dat haar zoon kanker heeft, begint ze een dagboek bij te houden. Nu zijn al deze verhalen en belevenissen over haar gezin samengesmolten tot een boek. Een achtbaan vol heftige emoties. Hele verdrietige maar ook hele blije momenten. Astrid schenkt de opbrengsten van haar boek aan het goede doel Stichting Villa Pardoes. Deze stichting heeft ervoor gezorgd dat ze met haar gezin een fantastische sprookjesachtige week heeft mogen beleven.
Productinformatie
- ISBN
- 9789402250084 / 978-94-022-5008-4
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 21-12-2018
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Ervaringsverhalen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 206
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Vanavond wisselen Benjamin en ik van de wacht. Hij blijft slapen en ik ga naar huis. We eten nog wat met z’n drieën en dan ga ik weg. ‘We gaan je wel uitzwaaien hè mam?’, zegt Ryan. Natuurlijk doen we dat.
Wanneer ik beneden in de hal van het ziekenhuis loop, draai ik me om en zie mijn mannen boven staan zwaaien. Ik probeer me goed te houden en zwaai terug met een brede glimlach. Zodra ik door de draaideur buiten ben, stromen de tranen al weer over mijn wangen. Welterusten lieve schatten. Ik hoop dat jullie een rustig nachtje tegemoet gaan.
Ik loop door de vrijwel lege parkeergarage naar de auto en stap in. Het is donker en stil. Zo tegenstrijdig met al die drukte en auto’s overdag. Ik rijd de parkeergarage uit richting het verkeersplein. Ik rijd op de baan voor rechtdoor. Rechts naast mij rijdt ook een auto op de baan voor rechtsaf en er rijdt nog wat meer verkeer. Beide stoplichten staan op rood. Terwijl ik richting het stoplicht rijd, gaat die van rechtdoor op groen. Ik geef iets meer gas bij. De auto die rechts van mij rijdt met jonge gasten erin, besluit plotseling ook naar de baan van rechtdoor te gaan. Zonder te kijken gooit hij zijn auto naar links waar ik dus op dat moment rijd. Ik schrik me rot en trap op mijn rem. Snel kijk ik of er niemand achter me zit en zet me al schrap voor de klap die gaat komen. Gelukkig zit er geen verkeer achter mij. De auto komt rakelings langs die van mij, maar raakt me net niet. Omdat ik zo hard rem, gaat het maar net goed. De auto stuitert ervan, zo hard rem ik. Ik sta stil en de auto met de jonge gasten rijdt door, door het groene licht. Dan ruik ik het rubber van de banden. Mijn hart zit in mijn keel. Ik begin te schelden, wat niet voor herhaling vatbaar is trouwens. Ik kijk in mijn binnenspiegel en zie dat er verkeer aankomt.
Reviews (8)
Lieve Astrud,
Ik heb je boek in 2 dagen uitgelezen. Ik wilde steeds doorlezen. Wat een prachtig boek, mooi geschreven en wat hebben jullie veel meegemaakt!
Zo blij, dat die periode voor jullie allen is afgesloten al zal Ryan hier altijd mee geconfronteerd worden. Top hoe hij en jullie ermee omgaan.
Ik zal t boek aanraden!!!
Ik heb je boek in 2 dagen uitgelezen. Ik wilde steeds doorlezen. Wat een prachtig boek, mooi geschreven en wat hebben jullie veel meegemaakt!
Zo blij, dat die periode voor jullie allen is afgesloten al zal Ryan hier altijd mee geconfronteerd worden. Top hoe hij en jullie ermee omgaan.
Ik zal t boek aanraden!!!
Een meeslepend en aangrijpend verhaal, waarbij een traan en een lach elkaar afwisselen tijdens het lezen. Het boek is erg openhartig geschreven, waardoor je je snel kunt inleven in de hoofdpersonen. Zeker een aanrader om te lezen!
Een meeslepend boek vol emoties. Je leeft direct met deze ouders mee. Je voelt hun verdriet, boosheid, frustratie en wanhoop, maar ook hun positiviteit, blijdschap en heel veel liefde. Die er niet alleen is voor hun zieke zoon Ryan, maar ook voor hun dochter Jordan en voor elkaar. Een dapper en liefdevol gezin.
Een boek dat je niet loslaat.
Astrid, wat heb je dit knap verwoord! Wat een rollercoaster aan emoties is dit geweest. En wat een dappere mooie knul is Ryan! Aad en ik wensen jullie alle goeds voor de toekomst! Een aanrader, het boek pakt je van het begin tot het einde! Chapeau!
Mooi boek, moest soms een traantje weg pinken.
Wat n mooi boek en wat heb ik veeeeel tranen moeten laten!
Ik wist dat het een erge ziekte is maar dat het zoveel impact heeft op een heel gezin had ik onderschat, wat een respect heb ik voor jullie gezin met elkaar.
Fijn dat het nu goed gaat met Ryan, wat heeft die jongen veel moeten doorstaan!
Mooi geschreven hoor Astrid, alle lof !!
Het allerbeste voor jullie gezin en met name Ryan!
Liefs van je sportmaatje Helga xxx
Ik wist dat het een erge ziekte is maar dat het zoveel impact heeft op een heel gezin had ik onderschat, wat een respect heb ik voor jullie gezin met elkaar.
Fijn dat het nu goed gaat met Ryan, wat heeft die jongen veel moeten doorstaan!
Mooi geschreven hoor Astrid, alle lof !!
Het allerbeste voor jullie gezin en met name Ryan!
Liefs van je sportmaatje Helga xxx