Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Verdriet voor het leven

Auteur

Monique Ditz

Uitvoering
Paperback
Prijs
21 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Monica leeft een gelukkig leven, ze heeft geweldige ouders en een super gezin. Alles gaat zoals het hoort. Maar dan wordt haar vader ziek, heel erg ziek. Hij heeft longkanker en de strijd tegen de ziekte begint. Ze doet alles voor haar ouders wat in haar vermogen ligt en ze heeft het zwaar, maar geeft niet op. Ze probeert zoveel mogelijk achter te houden voor haar kinderen en al het geluk verdwijnt. Er is alleen nog stress en zenuwen, maar Monica blijft knokken voor haar gezin en haar ouders. Zou alles weer mooi kunnen worden zoals alles was? Of verandert deze situatie het leven voorgoed?

Over de auteur

"Ik ben geboren op 22-07-1981 in Den Haag. Ik ben een echte huismoeder en ik heb drie kinderen. Ik ben gaan schrijven naar aanleiding van het overlijden van mijn vader. Het is als een verwerkingsproces voor me begonnen, maar dat veranderde in een compleet verhaal. Ik blijf zeker doorgaan met schrijven."

Productinformatie

ISBN
9789460899133 / 978-94-608-9913-3
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
26-11-2010
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
198
Formaat
12,5 x 20 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Na dat telefoontje zonk ik weg in gedachten en zat daar maar op de bank. De tranen stonden in mijn ogen, en ik kon ze niet tegenhouden. Ik zat minutenlang als een klein kind te huilen op de bank. Ik keek om me heen en stond op. Ik stortte me op het schrobben van de badkamer en liet al mijn tranen de vrije loop. Ik schrobde en schrobde met al mijn kracht en mijn tranen rolden over mijn wangen. Ik liet mijn borstel vallen en ging met mijn rug tegen de muur zitten, trok mijn benen op, sloeg mijn armen eromheen en huilde. Ik liet al mijn tranen de vrije loop, niemand die het zag dus niemand die er last van had. Enkele minuten zat ik daar en dacht: "Oké genoeg nu, ik moet de moed weer bij elkaar pakken, ik moet de kinderen zo gaan halen en die mogen niet zien dat ik heb zitten huilen. Dat wil ik niet." Ik stond op, wreef de tranen van mijn gezicht, liep naar de wasbak en waste mijn gezicht. Ik maakte me een beetje op zodat niemand kon zien dat ik gehuild had. Toen ik klaar was ging ik naar de school van de kinderen en wachtte tot ze buiten kwamen.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek