Avignon, here I come
- Auteur
-
Ans Koelemeij
- Uitvoering
- Paperback
- Genre
- Romans
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Na de moord op haar man Marco gaat Ans in haar eentje op fietsvakantie naar Avignon. Met weinig bagage reist ze op de bonnefooi van hotel naar ‘chambre d’hôtes’, van champagneboerderij naar kasteelhoeve. Kaartlezen is voor anderen. Lekke banden verwisselen niet voor vrouwen. Ontmoetingen met mannen juist wel. Met haar mobieltje en via brieven houdt ze het thuisfront op de hoogte van haar vaak humoristische belevenissen. En wat de boer niet kent, dat eet en drinkt zij wel. Wie heeft haar man Marco vermoord? Iemand die ze kent via haar favoriete chatsite?
Over de auteur
"Ik woon met mijn man in Zaandam. Na mijn gymnasiumopleiding studeerde ik Duitse Taal- en Letterkunde. Ik werkte een paar jaar als secretaresse en besloot vervolgens naast de opvoeding van mijn twee dochters parttime te gaan werken als gastvrouw in een museum. Met mijn man maak ik regelmatig lange fietstochten door Europa. Altijd met een notitieblokje in mijn stuurtas. Mijn belevenissen onderweg heb ik verwerkt in de reisroman Avignon, here I come."
Productinformatie
- ISBN
- 9789462061576 / 978-94-620-6157-6
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 20-07-2012
- Taal
-
Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 186
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Ik blijf klimmen! ‘s Middags zie ik een bord met 1.019 meter hoogte staan, rijd het Départment de Ardèche in en blijk nog maar vier kilometer vanaf Mars te zitten. Rechtsaf! Ik heb niks met Marsmannetjes en ga linksaf. Ik heb niks met Fransmannen ook trouwens.
Een wonder geschiedt. Het eerste de beste hotel in Saint Agrève heeft een Belgische eigenaar. En hoe toevallig... ook al met een Afrikaanse vrouw. Ik ben dol op Belgen en ook deze heeft een hoog Urbanusgehalte. Hij is namelijk pas twee maanden eigenaar van hotel l’Arraché en heeft nog geen flauw benul hoe de keukenapparatuur werkt. Een ontbijt morgenochtend zal wel lukken, maar het avondeten... Nee, daarvoor kan ik beter het stadje in gaan. Ik verbaas me allang niet meer over onze zuiderburen.
In de tuin is een zwembad. Het water is koud, krijg ik te horen, maar het hele bad is intussen wel proper. Ik trek flink wat banen in het daadwerkelijk te koude water. De Belg zonder eten komt even kijken en vraagt of ik in het midden van het zwembad wil gaan staan. Pardon?
Ik ben de eerste die van het zwembad gebruik maakt. Als ik hem vertel hoe lang ik ben en als ik dan even in het midden op het diepste punt wil gaan staan, dan kan hij schatten hoe diep het bad ongeveer is. Ah ja... ik snap hem. Onze Belgenmoppen gaan altijd over domme Belgen, maar hier heb ik dan toch een slimme getroffen! Ha ha ha... Ik ga kopje onder!
"Minstens één tachtig!" concluderen we.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek