Wie door de wanden van de geest wil reizen en iets wil lezen van wat weinigen kunnen navertellen als ze terug aan wal zijn, moet Kotegeishi onder zijn ooglenzen leggen. De donkere kritiek wordt vaak humoristisch voor de lezer, de erotische delen zullen verslonden worden en de kracht van het observeren en beschrijven zal u filmische beelden geven die nog lang nazinderen op uw wakker geworden netvlies. Enig leesvoer genoten te hebben alvorens u aan Kotegeishi te wagen is een meerwaarde: u zult meerdere linken van de auteur meehebben. Het zijn diegenen die alles zien die knetter worden.'De hel, dat zijn de anderen'. Vol onrechtvaardigheidsgevoelens en als een teder vuurvliegje in een storm: ik kan hem u warm aanbevelen.
Samenvatting
KOTEGEISHI vertelt het verhaal over de jonge Mymer op de vooravond van zijn waanzin. We ontmoeten hem voor het eerst op het jaarlijkse Driekoningenfeest van zijn vaders clan: een intellectueel platform, kunstminnend, kritisch en met hoge verwachtingen. Mymer is een slechte acteur met faalangst voor de werkelijkheid. Zijn ingangsexamen op de theateracademie is mislukt. Wanneer Mymer op een dag in aanvaring komt met zijn broer wordt de muze rumoerig. Ze wordt zo buitensporig opstandig dat het nog maar de vraag blijft hoe de pijnlijke werkelijkheid zich verder zal voltrekken wanneer zij toeslaat.
Over de auteur
"Ik ben opgegroeid in een omgeving van tegenstrijdigheden die ik poogde met elkaar te verzoenen. Deze roman is uit dit gegeven voortgekomen. Na jaren van mentale beproevingen en het zoeken naar een podium onder de voeten, is dit noodzakelijke boek ontstaan. De uitspraak 'Niets menselijks is mij vreemd' zal zeker herkend worden in het verhaal, dat ik met veel zorg en de nodige humor voor het onderwerp heb uitgesponnen."
Productinformatie
- ISBN
- 9789462062139 / 978-94-620-6213-9
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 17-08-2012
- Taal
-
Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 340
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
'Gij doet mama verdriet. Waarom doet gij mama verdriet!? Ge doet ons eigen liefste moeder verdriet, Mymer!'
'Dat wou ekik niet!' Al mijn organen voelen grijs en bevroren. Zwart is in het hoofd. Kwaadaardige zwartgalligheid; zwartaardige kwaadgalligheid. Ik wil dood of bedoel ik misschien dat ik dood wil? Ik bedoel dat ik dood wil zaaien, want ik wil niet dood. Mijn lijf wil het. Mijn ziel kraakt als kruiend ijs en wat zit daar dan nog onder? Er is paniek in het ijs waarin ik verander. 'Ik wil niet dood, ik wil niet dood!' Het ijs begint te gillen. Het ijs gilt door mijn vingers en haarwortels.
'Luister eens, Mymer! Luister! Kijk in mijn ogen! Misschien vraagt gij om een hardere aanpak van mama en papa. Maar waar staan we dan! Misschien moet gij harder aangepakt worden dan de rest van ons? Misschien moeten ze u meer pijn doen om te voelen dat ge leeft. Misschien moeten ze u meer slaan! Misschien moeten we u doen voelen wat het leven is, maar waar staan we dan, hé Mymer!? Waar staan we dan!?' Robin neemt het vel bij mijn zwevende ribben beet en tilt me op. Alles is vorst. Alles is vrieskou, alles hyperventileert. De herfstlucht schokt door mijn schouders en niet verder dan dat. Ik ga flauwvallen. Robin kneedt mijn vel tot blauwe plekken. 'Misschien moet ge ‘ns hard roepen, Mymer, is het dat!? Vooruit! Roep dan! Roep! Laat u gaan, Mymer! Dat is toch minder gevaarlijk dan pinten tegen de muur te smijten. Vooruit! Roep dan vanuit uw bron, broerke! De bron!'
'Ik kan niet roepen Robin... ik heb te veel verdriet.'
'Huil dan... Huil maar, Mymer. Dat mag. Dat is geen schande.'
Reviews
Het boek staat nét niet naast Gabriel Garcia of Ayn Rand bij mij op de boekenkast, maar wat een bedwelmende aantrekkingskracht heeft dit boek, deze reis naar de grochten van het psyche. Niet voor de faint hearted, maar een eerlijk boek over een jongen die zichzelf zoekt, desnoods over de lijken van de geliefden om hem heen. Energierepen zitten niet bij inbegrepen in het boek, maar zijn wél een aanrader ;-)