Het is een heerlijk boek, zowel de inhoud als de manier waarop het is samengesteld. In het begin sticht het enige verwarring omdat er elke paar bladzijden voor en achteruit in de tijd wordt gesprongen. Al snel begin je de verbanden te zien en ontwikkelt zich een heel prettige schrijfvorm.
Het boek beslaat een tijdsperiode van ongeveer dertig jaar. Te beginnen met het eindexamen van hoofdrolspeler Martijn Vervoort tot het weerzien van Martijn met z’n grote jeugdliefde Judith. Martijn is dan op middelbare leeftijd. Het boek heeft meerder verhaallijnen. Het handelt over het leven van een puber die verliefd is geworden op een dochter van een dominee. De dominee en z’n gezin zijn van de ene op de andere dag vertrokken, Martijn en de lezer in grote verwarring achterlatend. Door dit ene verhaal spelen nog andere verhalen. Het verhaal van Martijn in de huidige tijd en langzaam maar zeker wordt het duidelijk wat de rol van de dominee is geweest rondom de verdwijning van dit gezin.
Jos Buter slaagt er goed bijzonder in door het beschrijven van alledaagse dingen en gebeurtenissen je langzaam in een verhaal te trekken en je te blijven boeien. Een niet opgelost raadsel en kleine en vooral menselijke voorvallen leiden de lezer door het verhaal. Je wordt nieuwsgierig en wilt verder lezen. Door de eenvoudige, maar sfeervolle beschrijvingen van de omgeving zit je er echt middenin. Je voelt, ruikt en ziet het landschap en het Hestiablauwe meertje.
Het boek beslaat een tijdsperiode van ongeveer dertig jaar. Te beginnen met het eindexamen van hoofdrolspeler Martijn Vervoort tot het weerzien van Martijn met z’n grote jeugdliefde Judith. Martijn is dan op middelbare leeftijd. Het boek heeft meerder verhaallijnen. Het handelt over het leven van een puber die verliefd is geworden op een dochter van een dominee. De dominee en z’n gezin zijn van de ene op de andere dag vertrokken, Martijn en de lezer in grote verwarring achterlatend. Door dit ene verhaal spelen nog andere verhalen. Het verhaal van Martijn in de huidige tijd en langzaam maar zeker wordt het duidelijk wat de rol van de dominee is geweest rondom de verdwijning van dit gezin.
Jos Buter slaagt er goed bijzonder in door het beschrijven van alledaagse dingen en gebeurtenissen je langzaam in een verhaal te trekken en je te blijven boeien. Een niet opgelost raadsel en kleine en vooral menselijke voorvallen leiden de lezer door het verhaal. Je wordt nieuwsgierig en wilt verder lezen. Door de eenvoudige, maar sfeervolle beschrijvingen van de omgeving zit je er echt middenin. Je voelt, ruikt en ziet het landschap en het Hestiablauwe meertje.