Een leuke, pittige manier om maatschappelijke discussies aan te wakkeren, met name over recht op abortus en over repressie tegenover kritische linkse mensen. De anti abortus beweging en politie agenten worden in dit boek een scherpe spiegel voorgehouden. Humoristisch ook. I cannot wait for more.
Samenvatting
Na de moord op een anti-abortusfundamentalist wordt de ambitieuze Astrid, voorvechter van toegankelijke geboorteregeling, als hoofdverdachte beschouwd. Haar kameraden worden geïnspireerd door de pogingen van een gedreven onderzoeksjournalist om de dader te vangen. Hun zoektocht leidt tot een extreme verandering in het karakter van de moordenaar. En in Astrids leven gaat het roer helemaal om. Intussen maken extreem rechtse oudere mannen zich zorgen over de toekomst van hun dorp Damals. Hun diepgewortelde drang alles zo te houden als het is, staat op gespannen voet met de veiligheid van een milieubewuste kunstschilder.
Over de auteur
"Ik ben 52 jaar geleden geboren in Middelburg. Als kind probeerde ik al fictie te schrijven. Vreemde wegen is mijn debuut. Dat toegang tot geboorteregeling cruciaal is, ontdekte ik toen ik enkele jaren zonder ziektekosten-verzekering door het leven ging. Het bleek lastig om geld vrij te houden voor anticonceptie. Dit verhaal is een pleidooi voor het bewaken van reproductieve rechten."
Productinformatie
- ISBN
- 9789462064638 / 978-94-620-6463-8
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 14-12-2012
- Taal
-
Nederlands
- Genre
- Romans
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 130
- Formaat
- 12,5 x 20 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Remon Doks zette zijn computer uit en pakte de telefoon nadat hij zich kapot had zitten ergeren aan de uitzending van ‘de Vrijwilligers’, waarin de organisatie waar hij zo bij betrokken was zichzelf te kakken had gezet. Voor de zoveelste keer vroeg hij zich af waarom dit echtpaar zo onhandig te werk ging. Deze keer hadden de Korenvoosjes het echt te bont gemaakt. Iemand in tranen laten verklaren dat het verschrikkelijk zondig was geweest om de morning-afterpil in te nemen na een nachtje wippen met een onverschillig figuur: dat was voor iedereen een brug te ver. Hoewel hij Bil wel mocht en er ook de humor van in kon zien als die ouwe helemaal over de top ging: het onderwerp abortus was gewoon niet geschikt voor zo'n extreme benadering. Het was iets wat emotioneel beladen was in de levens van vrouwen. Dat zag Korenvoos wel, maar hij reageerde er verkeerd op. Remon werd zelf steeds meer gemotiveerd om zich niet uitsluitend tegen abortus in te zetten, maar ook voor een toegankelijk anti-conceptiebeleid. Maar daar kreeg hij bij de fundi’s de handen niet voor op elkaar. En waarom niet? Omdat ze weigerden om op een andere manier tegen een zwangerschap aan te kijken dan als een zegening Gods. Een kadootje van God mocht je niet weigeren of proberen te voorkomen. Ook niet als dat kadootje je toekomst verwoestte.