Het uur 00:00
Tussen zijn en worden

‘De wereld leeft in angst, mateloze angst. Functionele angst houdt maat: is noodzakelijk om te overleven. Daar is hoegenaamd niets mis mee. Met emotionele angst gaat het wel degelijk mis; gaan jullie namelijk onherroepelijk, de mist in. Ook als er niets aan de hand is: nestelt dit soort angst zich, als een onopgemerkte kiem, in jullie gedachten en gevoelens.
‘Het ongewenste onkruid schiet wortel, en overwoekert “ontembaar”: jullie zorgvuldig aangelegde siertuin van nobele intenties. Het werpt doemscenario’s naar de toekomst. Projecteert, hetgeen jullie absoluut niet wensen, pal voor jullie: alhoewel het er in de realiteit niet is, en gooit kokende olie van onbeheersbare emoties op dit hete vuur van vertering. De verstikkende dampen, benemen jullie een gezonde ademhaling. Noodzakelijke uitwisselingsprocessen hebben geen schijn van kans meer.
‘De wervelende dans met het levende heden: verwordt tot een gedwongen parodie. Als machteloze marionetten, worden jullie meegesleurd: in de onzekere handen van de omstandigheden.
‘Vrienden en vriendinnen ... dit moet stoppen! Genezing is onmogelijk: zolang jullie in dit stinkend riool blijven voort ploeteren. Emotionele angst: zuigt jullie onweerstaanbaar mee, in de hel van het collectief onbewuste. Het voedt deze gewetenloze draaikolken van menselijke ontaarding. Onredelijke angst: vergroot het conflict, tussen goed en kwaad. Het dwingt jullie tot de meest waanzinnige polarisaties: die jullie dan, op de koop toe, ook nog eens moeten verdedigen tot jullie laatste snik.
‘Dierbare vrienden en vriendinnen ... dit is een leugen: die jullie verkeerdelijk, voor waarheid aannemen. De leugen zit verankerd in jullie hoofden: veroorzaakt conflicten, laat jullie lijden. Het échte conflict in de menselijke geest: gaat uitsluitend tussen waarheid en leugen. Het zekere resultaat van geloven in de waarheid is: goedheid, liefde en geluk. Emotionele angst, is altijd een grove leugen. Het schept nutteloze verhalen, zonder enige betekenis; want het lost totaal niets op. Het enige in jullie, wat deze dagelijkse dramatiek kan waarnemen: is jullie liefdevolle toewijding zonder oordelen. De leugen dwingt jullie om te vonnissen, om een kamp te kiezen. De waarheid in jullie, kijkt enkel maar vanuit: goedheid, liefde en geluk. Waarheid heeft volstrekt geen oordeel nodig: om te zien hetgeen er is. Opmerken, zonder te veroordelen; is immers jullie sleutel tot bevrijding.
‘Eerst, heb ik tegen mijn emotionele angsten gevochten. Het monster: werd enkel sterker. Daarna, heb ik mijn angsten verdrongen: het monster lachte me uit. Uit pure wanhoop, gaf ik het op en zag dat mijn aandacht dit eenvoudigweg opmerkte. Het conflict in mij kwam tot rust; namelijk door mijn focus, te verplaatsen naar mijn aandacht. Kan het zo pietluttig simpel zijn? Ja, dat kan ... doch wij zijn meesters, in dingen eindeloos complex maken.