Voorkant cover van Hillegommers vertellen deel 2

Achterkant cover van Hillegommers vertellen deel 2

Hillegommers vertellen deel 2

Auteur: Veronica Handgraaf
Uitvoering: Paperback
Genre: Geschiedenis

Prijs: € 20 ,50
Verzending: Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd: Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

In 1994 publiceerde het Witte Weekblad Hillegom enkele verhalen van oudere inwoners. Omdat de serie zo populair was volgden er meer. In 2007 verschenen ze in boekvorm. De Hillegommers bleven vertellen, al waren de verhalen later korter. Opnieuw komt de onvoorstelbare armoede waarin veel mensen leefden naar voren. De broertjes Peetoom gingen ‘vlees ruiken’ als er een varken was geslacht. Meer dan geur kregen ze niet. Twee zusjes uit de Amerikabuurt zaten op de praalwagens tijdens het Bloemencorso en kregen te horen dat zoiets voor arbeidersdochters niet paste. Een tijdsbeeld van voor de oorlog en ook interessant voor niet-Hillegommers.

Over de auteur

Veronica Handgraaf werd in Haarlem geboren, maar woont al sinds 1968 in de Bollenstreek. Na haar onderwijsopleiding stond zij enkele jaren voor de klas, trouwde toen en kreeg een zoon en een dochter. Vanaf 1990 schrijft zij voor verschillende kranten en bladen, voornamelijk het Witte Weekblad. Daarnaast schrijft zij boeken met een historische grondslag, kinderboeken en korte verhalen.

Productinformatie

ISBN: 9789463893183 / 978-94-638-9318-3
Uitgeverij: Boekscout
Verschijning: 31-07-2019
Taal: Nederlands

Genre: Geschiedenis

Uitvoering: Paperback
Pagina's: 142
Formaat: 14,5 x 20,5 cm
Illustraties: Nee

Inkijk

Een andere dierbare herinnering zijn de Kerstfeesten. Om vijf uur ’s morgens ging de hele familie naar de kerkdienst. Daarvoor moesten ze om half vier in de nacht al gaan lopen. Als je een plek wilde hebben op de achterbanken in het midden, waar je het altaar kon zien, moest je er heel vroeg bij zijn! Rijke parochianen bezaten hun eigen betaalde plaats, meestal voorin de kerk, en konden desnoods vijf minuten voor de dienst nog binnen komen. Vaak werd dan een ander weggejaagd, die de plaats had ingenomen omdat er toch niemand gebruik van leek te maken. Die restte dan niets anders dan achteraan, vaak in een hoek met heel slecht zicht, een plekje te zoeken. Bij terugkomst na de Kerstdienst stond de tafel bij de Peetooms gedekt en waren er krentenbroodjes. Een hele traktatie als je die normaal nooit krijgt! Leuk was ook het Sinterklaas vieren, zeker in later jaren toen er kleinkinderen kwamen. Oma Peetoom strooide graag en had het intussen heel wat beter gekregen. ‘Hebben we wel genoeg strooigoed?’ vroeg ze dan bezorgd aan haar kinderen. ‘Weet je wat, ga nog maar een zak halen!’ Oma herinnerde zich de tijden van armoe nog maar al te goed. Haar kleinkinderen mochten dus niets tekort komen. De woning aan de Talmastraat 32 is tot twee of drie jaar geleden door een van de zoons bewoond. Vanaf de oplevering van de woningen in 1926 heeft daar dus altijd een Peetoom zijn residentie gehad. Ongeveer vijfentachtig jaar lang!