Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België)
(Past door brievenbus)
Samenvatting
Zeven jongeren worden in gevangenschap wakker in een duistere grot, zonder herinneringen van hoe ze daarin terecht zijn gekomen. Na een succesvolle ontsnapping beleeft elk van de jongeren zijn eigen hachelijke avonturen, in een zoektocht naar hun verloren erfenis.
“De verloren erfenis” is een realistische fantasy die zich afspeelt in een fictief land onder middeleeuwse omstandigheden. Deze harde wereld biedt heel wat diverse uitdagingen voor elk van de jongeren. Toch zijn hun uitdagingen, gedachten en behoeften herkenbaar voor elke lezer.
Over de auteur
Joey Field (1997) komt uit België en is student, bezig aan zijn 2de bachelor in de Sport richting. Als jongeling heeft hij, naast zijn passie voor sport, ook altijd een liefde gehad voor geschiedenis en fantasy. Deze interesse heeft hij omgezet tot een eigen unieke creatie. Namelijk 'De Verloren Erfenis’.
Hij is verheugd over de uitgave van zijn eerste boek alsook de komende geboorte van zijn eerste dochter.
Nu de vier ruiters zo duidelijk in zicht waren, was het makkelijk te zien wie een gevaar ging vormen en wie niet. Twee mannen waren simpele boeren die waarschijnlijk nooit eerder een zwaard hadden vastgehouden. De andere twee daarentegen waren wel ervaren. Ze hadden een bepaalde manier van rijden, een flair over zich. Zij waren ook degenen die een wapenuitrusting droegen. De mannen op zich waren niet zo indrukwekkend van gestalte als Will zelf was of zou worden. Maar hun gespierde trekhengsten, dikke pantsers en langzwaarden gaven Will een onaangenaam gevoel in zijn buik. De twee ruiters waren Meriams schoonvader en waarschijnlijk zijn zoon Gillis. Gillis nam zijn helm van zijn hoofd en opende zijn mond als eerste: ‘Sir Aiden de Knappe, ik moet toegeven dat ik teleurgesteld ben. Jouw reputatie kennende, had ik niet verwacht dat je zou vallen voor de listen van die hoer Meriam. Vertrek hier vandaan en kom nooit meer terug. Dat is de enige waarschuwing die je zal ontvangen.’ Will zag de woede in Aidens ogen opborrelen. Zonder iets te zeggen, trok hij Hartensteler uit zijn schede. Will nam prompt Aidens schild vast en plaatste het aan de linkerkant van het paard.
Aiden gaf Sprinter de sporen zodat het paard in de aanval ging, recht op Gillis af.