Voorkant
Voorkant cover
Achterkant
Achterkant cover

Gedachten zijn geen feiten
Over-leven met psychische problematiek

Auteur

Charlotte Breems

Uitvoering
Paperback
Prijs
21 ,50
Verzending
Gratis verzending in Nederland en België
Levertijd
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)

Samenvatting

Charlotte is amper elf jaar oud wanneer ze te kampen krijgt met een eetstoornis. Langzaamaan neemt de ziekte anorexia nervosa haar leven over. Meerdere opnames in psychiatrische instellingen volgen. Steeds meer wordt duidelijk dat de anorexia niet het kernprobleem is. Op haar veertiende wordt Charlotte gediagnosticeerd met autisme, wat de poort opent voor gespecialiseerde hulp. Na een serieuze zelfmoordpoging blijkt echter dat Charlotte een hoop pijn en verdriet heeft onderdrukt. Trauma's uit het verleden zorgen ervoor dat Charlotte opnieuw begint te wanhopen en in een donker gat valt. Ondanks de moeilijkheden geeft Charlotte niet op. Want ze weet dat gedachten geen feiten zijn.

Over de auteur

Charlotte Breems (2001) uit Brugge heeft al van kinds af aan een passie voor schrijven, dieren en muziek. Tijdens de moeilijkste periodes uit haar leven was schrijven haar manier om zich te uiten. Doorheen gedichten en brieven wist ze mensen mee te nemen in haar gang van gedachten. Het was dan ook haar droom om een eigen boek te kunnen publiceren. Een boek waarin ze haar verhaal kan delen met anderen. Op deze manier hoopt Charlotte mensen te inspireren.

Productinformatie

ISBN
9789464315615 / 978-94-643-1561-5
Uitgeverij
Boekscout
Verschijning
02-07-2021
Taal
Nederlands


Uitvoering
Paperback
Pagina's
178
Formaat
16 x 24 cm
Illustraties
Nee

Inkijk

Ik lag in bed, het was net middernacht geweest. Wat zou er gebeuren als ik zou stoppen met eten? Zou ik dan eindelijk de controle terug krijgen? De controle die ik nu volledig kwijt was. Ik voelde me als een pop aan een touw, gedwongen om te doen wat andere mensen wilden. Geen inspraak in wat er met me gebeurde. Alleen maar ‘ja’ knikken en door hun hoepels springen.
Langzaamaan groeide de frustratie in mij, als een zaadje dat plots begon te groeien. Eerst heel langzaam, maar dan zo snel dat ik het in mijn keel voelde kriebelen. Een ruwe snik ontsnapte aan mijn keel. Ik kon het niet meer, volhouden. Ik was niet gemaakt om te overleven. Waarom moest ik toch die verdomde sondevoeding aanvaarden? Ik was bijna dood geweest, bijna rust…
Huilen tot de tranen mijn gezicht rood kleuren, opgezwollen ogen door de wrijving van mijn handen. Ik zag geen toekomst meer, ik was er klaar mee. De pijn voelde alsof er duizenden messen tegelijkertijd in mijn hart werden gestoken.
Ongecontroleerd snikken en schreeuwen, tot alle pijn uit me was gevloeid. De spanning bouwde zich op, mijn handen bolden zich tot vuisten, mijn ademhaling versnelde. Ik krulde me op tot een bolletje, alles om me eindelijk veilig en geborgen te voelen.

Uw email wordt enkel gebruikt voor overleg over de betreffende review

Wordt getoond bij de review

Er zijn nog geen reviews over dit boek