Heel leuk boek ,wij hopen dat Lisa een tweede deel gaat schrijven,zal hem dan zeker weer bestellen!
Samenvatting
Ze weten niet waar ze aan beginnen of waar ze heen gaan. Eén ding is zeker: Lisa en Roy verruilen hun huis voor een fulltime leven in een oude camper. Zonder plan. Dit boek beschrijft hun eerste jaar als camperbewoners waarbij ze zowel privé, als technische problemen moeten overwinnen. De coronamaatregelen maken het niet makkelijker. Het vertrek ten tijde dat het coronavirus net uitbreekt, maakt dat ze hun leven ervaren als een computerspelletje waar de poorten achter hun rug lijken te sluiten. Al deze onverwachte gebeurtenissen laat ze hun grenzen letterlijk steeds verleggen en toch voelen ze zich vrije geluksvogels. Dwaal mee in dit reisboek met humoristische fragmenten, met soms licht filosofische inslag en de prachtige illustraties van Roy van der Horst.
Over de auteur
Lisa Goudzwaard (1969) is digitale nomade en werkte tot 2012 in de horeca voordat ze begon met schrijven van boeken over voeding en gezondheid. Naast boeken ontwikkelde ze ook cursussen en websites met informatieve artikelen over dit onderwerp en werkt zij als orthomoleculair voedingsdeskundige. 'Waar gaat dat heen' is haar eerste niet wetenschappelijke non-fictieboek. Door haar reizend bestaan had ze tijd en focus om het verlangen dat zij al sinds haar kindertijd had, een verhalend boek schrijven, waar te maken. 'Waar gaat dat heen' is een autobiografisch boek over haar leven met illustrator Roy van der Horst.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464317152 / 978-94-643-1715-2
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 03-09-2021
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Reizen
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 318
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Ja
Inkijk
Nu Roy’s werk klaar is, kunnen wij wel onze eerste nacht weg sinds het confinement. Het voelt alsof we op vakantie gaan, zo reageren ook Lenny en Liese. Lenny wil ons uitzwaaien en zit al te glimmen bij het idee van even weg gaan. “We gaan maar één nachtje weg hoor, niets bijzonders.” “Oh, maar het is zo heerlijk, ik kan daar ook zo van genieten. Dan juich ik al als ik bij de vuilnisbak kom aan het eind van de weg. Vrijheid, avontuur, verrassingen, heerlijk! Veel plezier!”
Het is altijd fijn als iemand zo met je meeleeft en nog enthousiaster is dan jijzelf. Liese wenst ons ook heel veel plezier en zwaait ons ook uit. “Dag lieve mensen!”
We rijden naar het zuiden. We zouden net de straal van de toegestane honderd kilometer gaan passeren en net tien kilometer de grens van het departement over gaan. Na zo’n veertig kilometer beginnen we bergen te zien, de Puy de Dome, daar in de verte. “Ik zag drie vulkanen, één stond er aan”, lacht Roy, “dat is toch poëzie! Dat is mooi hè!”, en hij herhaalt nog een keer zijn uitspraak: “Ik zag drie vulkanen, één stond er aan.” Ik vind het wel aardig, Roy blijft lachen. “Mooi!”
We passeren de departementale grens. Let op, let op! We mogen officieel niet het departement de Allier uit, maar ja, wij wonen toch niet echt in de Allier. Bovendien hebben we in het hele confinement nog geen controle gehad en we verwachten ook deze reis niemand tegen te komen. We glijden dan ook zo het departement Puy de Dôme in. We rijden langs de rivier de Sioule naar de Gorges de Sioule.
De eerste stop is een groene parkeerplaats met een strandje aan de rivier. Omgeven door bergen van zo’n zeshonderd meter hoog.
Het is altijd fijn als iemand zo met je meeleeft en nog enthousiaster is dan jijzelf. Liese wenst ons ook heel veel plezier en zwaait ons ook uit. “Dag lieve mensen!”
We rijden naar het zuiden. We zouden net de straal van de toegestane honderd kilometer gaan passeren en net tien kilometer de grens van het departement over gaan. Na zo’n veertig kilometer beginnen we bergen te zien, de Puy de Dome, daar in de verte. “Ik zag drie vulkanen, één stond er aan”, lacht Roy, “dat is toch poëzie! Dat is mooi hè!”, en hij herhaalt nog een keer zijn uitspraak: “Ik zag drie vulkanen, één stond er aan.” Ik vind het wel aardig, Roy blijft lachen. “Mooi!”
We passeren de departementale grens. Let op, let op! We mogen officieel niet het departement de Allier uit, maar ja, wij wonen toch niet echt in de Allier. Bovendien hebben we in het hele confinement nog geen controle gehad en we verwachten ook deze reis niemand tegen te komen. We glijden dan ook zo het departement Puy de Dôme in. We rijden langs de rivier de Sioule naar de Gorges de Sioule.
De eerste stop is een groene parkeerplaats met een strandje aan de rivier. Omgeven door bergen van zo’n zeshonderd meter hoog.
Reviews
Ik vond het geweldig om te lezen!
Ik werd meegenomen in het verhaal de reis de mooie momenten en ook de problemen.De overdenkibgen de keuzes en hun relatie.Met veel liefde en respect naar elkaar .
Een echte aanrader!
Ik werd meegenomen in het verhaal de reis de mooie momenten en ook de problemen.De overdenkibgen de keuzes en hun relatie.Met veel liefde en respect naar elkaar .
Een echte aanrader!