Na een tweede zware burn-out zal Luc enkele ingrijpende beslissingen nemen. Om uit zijn diepe dal te kruipen en zijn leven om te gooien, plant hij de Camino Primitivo naar Santiago de Compostela. Zonder kaart of kompas gaat hij op weg met zijn schaars bepakte rugzak. Hij stelt niet de aankomst in Santiago als doel, maar zijn innerlijke groei. Op dat pad leert hij vertragen en laat zich leiden door de tekens en de gidsen die hij tegenkomt. In de ruige bergen van het paradijselijke Asturië voelt hij zelfs de kiem terug groeien die weer liefde in zijn leven zal toelaten. De nieuwe inzichten die hij kreeg tijdens zijn tocht worden mooi beschreven in dit boek. En ja, het was een wonderlijke reis.
Luc Willems neemt met zijn bedrijfje ‘Den Onderwegwijzer’ mensen mee op pad om te wandelen, te zwemmen, te kajakken of om één of andere workshop te volgen. Luc is vader van vier kinderen en was jaren werkzaam als leerkracht en directeur in een lagere school. Naast zijn gezin en werk is sport een grote passie. Lopen, bergwandelen, zwemmen, fietsen, triatlon, kajakken, skiën en ga zo maar door. Na zijn tocht naar Compostela leerde hij zijn nieuwe vrouw kennen. De twee kinderen uit haar eerste huwelijk zorgen samen met twee kleinkinderen voor leven in hun huis en tuin. Naast het spelen van muziek komt nu ook schrijven in het leven van Luc om zijn creatieve kant te ontwikkelen.
Het mos nodigt uit om te gaan zitten en een pauze te houden.
Ik neem een handvol nootjes en begin te kauwen. Ik heb amper enkele happen genomen als ik de zon zie en voel prikken door de mist heen. Het licht wordt versterkt door de piepkleine druppeltjes van het vocht dat in de mist gevangen zit.
De warme gloed die plots door de kilte van de grijsheid dringt, werpt een toverachtig licht op het bos, het mos en het gras.
Ik word gedwongen om op te staan. Als het ware gezogen verder richting de top van deze berg. Flarden wolk waaien voorbij. De windvlagen scheuren de mist aan stukken en maken plaats voor flauwblauw in de lucht. Ik stap verder naar de top in een zon die alsmaar krachtiger wordt. Het silhouet van een koe, dat net nog zwart was, wordt beetje bij beetje ingekleurd.
Daar staat Luuuc met zijn stok en hij is trots en voelt zich sterk. Ik draag inderdaad een nieuwe stok, na het avontuur met de koeien deze morgen vond ik hem. Hij was nog krommer dan mijn eerste stok en ik zal hem de volgende dag schenken aan een wandelaar die zijn voet heeft verzwikt. Maar nu sta ik fier op de berg. Ik adem in en glimlach.