Stralend
Het mysterie van Xanthes dromen - De stenen cirkel

Xanthe heeft al haar hele leventje een akelig gevoel: alsof er iets ontbreekt. Ook haar dromen dragen bij aan dat akelige gevoel en stellen haar voortdurend voor raadsels. Onverwacht botsen haar droomwereld en de echte wereld: ze vindt een heel bijzonder boek in de kelder. Als ze de inhoud van het boek die nacht boven haar bed hangt, gebeuren er onverklaarbare dingen. Ze besluit de hulp van haar twee beste vrienden Rowyn en Darrell in te roepen om samen uit te zoeken wat er nu allemaal aan de hand is. Én om uit te sluiten dat Xanthe niet gek geworden is. Zouden ze dan eindelijk het antwoord vinden op de vraag wat Xanthe al die tijd zo heeft gemist?



‘Wat wil je later worden?’ Een vraag die Amy Suijkerbuijk (1987) uit Sprundel, Noord-Brabant, in groep 8 moest beantwoorden. ‘Iets met computers’, schreef ze op. De jonge Amy had onbewust al in haar hoofd wat ze het liefst wilde worden. Want computers bieden oneindig veel mogelijkheden. Bij haar werkgever Webmastery ontdekte ze wat de jonge Amy destijds eigenlijk had willen opschrijven. Dat was niet ‘iets met computers’. Die computers bleken maar een middel tot het uiteindelijke doel. Jonge Amy wilde al die tijd al schrijfster worden! En dat is ze nu: als socialmediaredacteur bij Webmastery schrijft ze fraaie stukjes tekst voor onder andere prachtige goede doelen. Daarbij mag ze zich nu ook auteur noemen van dit ‘stralende’ boek.
Voor meer informatie: https://amysuijkerbuijk.nl/

‘Hmm… Dit is toch wat je getekend had in je Droedel? Wat is daar eng aan?’ Xanthe gaf Darrell een pets op zijn arm. ‘Heb je niet opgelet toen ik het aan jullie vertelde? Ik zei toch dat ik die tekening had gemaakt ná een droom? En nu blijkt die droom werkelijkheid te zijn!’ zei Xanthe opgewonden. ‘En het is blijkbaar helemaal geen poort, maar een boek.’ ‘Kan het niet zo zijn dat je vader je dit boek gewoon heeft laten zien?’ opperde Rowyn. ‘Nee, ik weet echt heel erg zeker dat hij deze nooit aan me heeft laten zien.’ ‘Misschien heb je hem wel een keer in huis zien slingeren voor hij in de kast belandde. En dat heb je toen onbewust opgeslagen in je hoofd en daar ben je er over gaan dromen. Dat zou best logisch zijn.’ ‘Jij altijd met je logica Darrell! Ik weet honderd procent zeker dat ik het boek nog niet gezien had vóór ik er over gedroomd had!’ Xanthe sloeg haar armen over elkaar als een mopperend klein kind. ‘We kunnen wel blijven bekvechten, maar als we nog iets leuks willen gaan doen, dan kunnen we het boek beter gewoon openmaken. Dan hebben we het maar gehad ook.’ Xanthe keek Rowyn onzeker aan, maar knikte toen toch instemmend. Ze gingen gedrieën rondom het boek zitten. Rowyn rechts, Darrell links en Xanthe er recht voor. Heel voorzichtig begon ze de riemen los te maken. Haar vrienden keken zwijgend toe. ‘Oké, zijn jullie er klaar voor?’ ‘Tjonge. Je weet het wel heel dramatisch te maken hoor. Doe nu maar gewoon open,’ zei Rowyn ongeduldig. Voorzichtig sloeg Xanthe de harde kaft om. Op de eerste bladzijde stonden alleen de woorden die ook op de zijkant van het boek te zien waren: De achttiende Ingang. Ze tilde de volgende bladzijde op en sloeg die om… Niets. De bladzijde was leeg. ‘Huh. Waarom zou iemand zoveel moeite doen om zo een mooi boek te maken en er dan niks in te zetten?’ Ze begon verder te bladeren. Meer lege bladzijden. Maar toen…