We hebben elkaar ontmoet in Suriname ik kwam daar bij een organisatie waar je werkzaam was. Wat hebben we samen met Milan mooie dingen samen gedaan. Geïnspireerd door ons werk en de verandering van omgeving. Het Nederlandse tempo ligt zo hoog, soms heb je nauwelijks tijd om maar even stil te staan. Wat hebben we genoten van trip die we samen met jullie maakten. De gastvrije ontvangst als we kwamen BBQ-en. Jullie prachtige huis waar elke keer weer stappen waren gezet om het leven aangenamer te maken. De vrijheid de rust en de natuur die daar zijn liet mij vaak thuiskomen in mezelf, me ontspannen uit de drukte en alle indrukken die een reis naar Suriname me gaf.
Ik heb je boek in een zucht uitgelezen, ik wist al dat je woorden prachtig aan elkaar kan rijgen tot een verhaal die al je zintuigen prikkelen. Alsof je zelf als een vlieg op de muur aanwezig bent.
Wat ben ik trots op jou maar ook zeker op Milan. We weten allemaal hoe belangrijk hechting is vanuit ons werk. Jouw levenspad had veel uitdagingen op dat gebied en maakte dat je jezelf verloor in de meest moeilijke situaties. De manier waarop je dit hebt weergegeven vind ik heel bijzonder. In het verhaal meegenomen worden op zo’n manier dat je weet dat je aan het overleven bent en daardoor keuzes maakt waarvan je achteraf misschien wel spijt hebt. Maar het is zoals het is, jij bent jij en dat stuk hoort ook bij jou….. Misschien klinkt het allemaal wat makkelijk en geloof me dit is zeker niet hoe ik het bedoel, jouw levensweg heeft prachtige kronkels en heeft je gebracht waar je nu staat. En ja de ene keer sta je wat sterker als de andere keer, maar je staat midden in het leven. Het leven zal je weer nieuw dingen brengen en deze rugzak reist met je mee, het ene moment wat meer open als de andere keer.
Milan wat ben je een mooi mens, ik herken de felblauwe ogen waarover Louise schrijft. Wat fijn dat Louise bij jou haarzelf veilig kon voelen. Jullie waren zo ontzettend liefdevol naar elkaar. Ik weet gewoon zeker dat je haar steun en toeverlaat bent geweest in alles. Ik begrijp ook heel goed dat het niet makkelijk was om in periodes van depressie door te komen met elkaar. Wanneer je partner wordt weggezogen in haar verleden is het een uitdaging om die rots in de branding te zijn en begrip op te brengen wanneer dit met enige regelmaat blijft gebeuren. Jullie wegen zijn nu gescheiden maar volgens mij zijn jullie harten nog steeds aan elkaar verbonden.
Lieve Louise en Milan tot een volgende ontmoeting🍀