Dum Spiro Spero
Zolang ik adem is er hoop

Dum Spiro Spero (Zolang ik adem is er hoop) is het verhaal van Eveline Cleophas vanaf het moment dat haar man werd aangereden. Het is het begin van grote veranderingen in haar leven en dat van haar gezin. Ze woont op dat moment in Griekenland en vertelt over haar ervaringen als mantelzorger en de stappen die ze zette om haar gezin weer op de rails te krijgen.
Wat doe je als je man negen maanden in comateuze toestand is en er geen hoop is op verbetering? Hoe pak je je leven weer op na de revalidatie met een partner met NAH (Niet Aangeboren Hersenbeschadiging)?
Eveline raakt je door haar open en eerlijke verhaal.

Eveline Cleophas (1964) verhuisde in 1999 naar Griekenland vanwege de liefde. Ze wordt er moeder en trouwt met de liefde van haar leven. Wat de kracht van liefde is merkt ze als haar man zwaargewond in het ziekenhuis ligt en voor zijn leven vecht. Om deze intense periode van uiteindelijk acht jaar van haar leven te verwerken, schrijft ze een boek. Een boek over liefde, hoop en acceptatie.

16 mei 2014, Chalkida, Evia eiland, Griekenland rond half elf ‘s avonds.

Er was een voetbalwedstrijd op de televisie die avond; daarom heeft niemand het gezien, maar blijkbaar wel gehoord. Er is mij naderhand door verschillende buren verteld dat het een enorme klap was en zij woonden nog verder bij mij vandaan en van de plaats waar het ongeluk gebeurde. Lefteris, mijn man, was bijna thuis. Hij was fotograaf en had zijn eigen zaak; hij was op weg naar huis na een lange dag werken.

Ik heb de knal niet gehoord. Mijn kinderen en ik hadden een film gekeken en het was weer veel te laat geworden. We waren in de badkamer; tandenpoetsen, plassen en dan naar bed. Ik heb twee zonen die toen elf en veertien jaar waren.

De bel ging en ik hoorde de buurman door de deurintercom; hij vroeg of ik naar beneden wilde komen. We woonden op vijf hoog in een flatgebouw en in de lift naar beneden dacht ik, “waarom vraagt hij van alle mensen in deze flat juist mij om naar beneden te komen?” Ik weet dat toen het rare gevoel in mijn maag begon; het gevoel dat er iets niet klopt en dat het iets met Lefteris te maken zal hebben.