Het vergeten Vrouwenlied: een 'kritische' reader
Leven en werk van 25 ‘vergeten’ klassieke componistes
- Auteur
-
Charlotte Hansson
- Uitvoering
- Paperback
- Prijs
- € 21 ,99
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Overal, en dus ook in de wereld van de klassieke muziek, zijn en worden prestaties van vrouwen over het hoofd gezien. Deze reader beschrijft de muzikale periodes van de Middeleeuwen tot en met de 20ste eeuw en hoe men toen dacht over componerende vrouwen. 25 ‘vergeten’ vrouwen uit Europa en Amerika worden ‘en detail’ bekeken, uitgekozen omdat ze ‘pioniers’ waren: in het componeren van opera, het verzamelen en bewerken van volksmuziek, het beginnen van een eigen uitgeverij of de weg banen voor Afro-Amerikaanse vrouwen in een zeer racistische samenleving. De focus ligt hierbij op hun solo-vocale-composities. Tegen welke problemen liepen de vrouwen aan? Hoe losten ze die op? Welke liederen componeerden ze? Voor welke stemsoort? En welke liederen zijn erg aan te bevelen?
Over de auteur
Lelystedeling CHARLOTTE HANSSON (A`dam,1951) is afgestudeerd in de Middeleeuwse Geschiedenis aan de UVA en werkte bijna veertig jaar – fulltime – in het Middelbaar Onderwijs aan Volwassenen. Ze speelt nog steeds blokfluit in verschillende barokensembles, heeft zangles en zingt in een kamerkoor In Weesp. Daarnaast houdt ze zich zeer intensief bezig met ‘de zangkunst’ in het algemeen. Om meer te weten te komen over alle aspecten hiervan, volgde en volgt ze vele cursussen en masterclasses. Deze ‘kritische’ reader is de weerslag van een jarenlange speurtocht naar ‘Vergeten Vrouwen in de solo-vocale-klassieke-muziek’. Charlotte is getrouwd en heeft twee kinderen en kleinkinderen.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464680355 / 978-94-646-8035-5
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 02-09-2022
- Taal
- Nederlands
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 224
- Formaat
- 16 x 24 cm
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Het woord ‘Muziek’ (Musica) is in alle West-Europese talen een vrouwelijk woord. De muze Euterpe was bij de Grieken de vertegenwoordigster van de ‘Muziek’ en Erato en Polyhymnia waren de muzen van ‘Liederen’.
De Romeinen hechtten veel waarde aan goed muziekonderwijs, ook voor vrouwen. Veel beroepsmusici bij hen waren vrouwen, op buitenlandse slavenmarkten gekocht.
Musica werd in de vroegchristelijke tijd afgebeeld als vrouw: ‘Frau Musica’ met deugden (heilige) of ondeugden (verleidster, heks). Een vrouw ook, namelijk Cecilia, werd de vertegenwoordiger van ‘De Muziek’ en daarmee haar patrones.
De apostel Paulus wilde het ‘manlijke gezag’ herstellen en hij verbood de vrouwen in de kerk te zingen: “Zij moeten stil zijn in de kerk en mogen niet spreken. Als ze iets willen weten, moeten ze het thuis aan hun man vragen."
Vanaf de vierde eeuw vonden de kerkvaders dat vrouwen zelfs thuis, tijdens het bidden, niet mochten zingen. Vrouwelijke musici waren volgens hen “hoeren, vol wereldse verleidingen.”
Welke voorwaarden moesten er dus aanwezig zijn waardoor vrouwen wél in staat zouden zijn tot componeren en publiceren? Dat waren naast talent, toegang tot enige educatie, financiële stabiliteit, tijd om te creëren, aanmoediging, acceptatie en uitgeverijen die bereid waren risico`s te nemen.
Ik heb - in het algemeen - en bij alle vijfentwintig componistes specifiek, aangegeven welke voorwaarden wel of niet van toepassing waren.
De Romeinen hechtten veel waarde aan goed muziekonderwijs, ook voor vrouwen. Veel beroepsmusici bij hen waren vrouwen, op buitenlandse slavenmarkten gekocht.
Musica werd in de vroegchristelijke tijd afgebeeld als vrouw: ‘Frau Musica’ met deugden (heilige) of ondeugden (verleidster, heks). Een vrouw ook, namelijk Cecilia, werd de vertegenwoordiger van ‘De Muziek’ en daarmee haar patrones.
De apostel Paulus wilde het ‘manlijke gezag’ herstellen en hij verbood de vrouwen in de kerk te zingen: “Zij moeten stil zijn in de kerk en mogen niet spreken. Als ze iets willen weten, moeten ze het thuis aan hun man vragen."
Vanaf de vierde eeuw vonden de kerkvaders dat vrouwen zelfs thuis, tijdens het bidden, niet mochten zingen. Vrouwelijke musici waren volgens hen “hoeren, vol wereldse verleidingen.”
Welke voorwaarden moesten er dus aanwezig zijn waardoor vrouwen wél in staat zouden zijn tot componeren en publiceren? Dat waren naast talent, toegang tot enige educatie, financiële stabiliteit, tijd om te creëren, aanmoediging, acceptatie en uitgeverijen die bereid waren risico`s te nemen.
Ik heb - in het algemeen - en bij alle vijfentwintig componistes specifiek, aangegeven welke voorwaarden wel of niet van toepassing waren.
Reviews
Er zijn nog geen reviews over dit boek