Een pralinefabriekje als geen ander

Toen de Tweede Wereldoorlog eindigde, kon het alleen maar beter worden, dachten de Antwerpenaars. Zij hadden een onwrikbaar geloof in de toekomst. Voor de meesten van hen werden hun dromen werkelijkheid. Voor sommigen niet… Dit is het vervolg van de lotgevallen van de Antwerpse familie De Schrijver, gezegend met een onverwoestbaar optimisme. Na de oorlog leefde de economie opnieuw op; dus de mannen vonden werk in bedrijven. Tegelijkertijd bracht de Koude Oorlog spanningen en angst voor een derde wereldoorlog. Daarom emigreerden sommige familieleden naar Canada. Hoe het hen allemaal verging, leest u in dit tweede deel van de kroniek van de familie De Schrijver.

Halverwege de jaren zestig verdwijnt een kleutertje uit een woonwijk in Hoboken, een voorstedelijke gemeente van Antwerpen. Dat er aanvankelijk geen sporen worden gevonden, brengt de gemoederen van de buurtbewoners in beroering, ze reageren elk overeenkomstig hun karakter en situatie, maar blijven ook ontroerend trouw aan hun gemeenschap. Wanneer de zoektocht uiteindelijk toch resultaat oplevert, blijken ondertussen vele veranderingen te hebben plaatsgevonden. Zowel de relaties tussen de bewoners als het uitzicht van de polder wordt flink door elkaar geschud.

Verdwenen. En nooit geweten waarheen of waarom. Dat is het dilemma waarmee Els al haar hele leven worstelt wanneer zij terugdenkt aan haar eerste lief. In de zestiger jaren van vorige eeuw overkomt haar een aantal gebeurtenissen waarvan de tentakels haar vijftig jaar later nog altijd in hun greep hebben.
Tot er op een dag bij graafwerken in de haven van Antwerpen een lijk gevonden wordt. Een lijk met een juweel in de hand, wat Els onmiddellijk herkent. Zal de vondst leiden tot een ontknoping en kan eindelijk het verwerkingsproces beginnen?