Mr. (not so) perfect...
Verloren in Italië

Wanneer de opa van de arme maar pientere Eva besluit om alles te vergokken, wint hij. Hij kan zijn geluk niet op, totdat zijn boze tegenstander en huisjesmelker besluit om alles op alles te zetten: hij stelt een wreed ultimatum waardoor Eva en haar familie uit huis geplaatst zullen worden. Met haar drie bijbaantjes en hulporganisaties, redden zij het niet.
Ondanks dat de aantrekkelijke en sluwe Italiaanse CEO van het casino een sponsordeal heeft met de nare man, wil hij toch zijn klanten behouden en hij doet een belofte aan Eva, dat als de man hun tot last zal zijn, hij kan helpen. Op aandringen van opa, gaat zij in onderhandeling met de CEO. Hij heeft een aanbod dat zij niet kan weigeren.

De YouTube Music muzieklijst welke bij het boek hoort, maakt dat het verhaal nóg meeslepender en dynamischer wegleest, brengt je in een belevenis vol avontuur en geeft een hartverwarmend gevoel.

R.C. Ramcharan (26) is een jonge IT-professional die samen met veel trots met haar twee broers door haar moeder is opgevoed.
Haar creatieve uitingen zijn tot leven gekomen, nadat zij vaak ten prooi viel aan teisteringen.
Het verhaal is losjes gebaseerd op het leven van de auteur en de mensen om haar heen
Net als haar hoofdpersonage, weerhield dit haar niet om in successen te denken.

Niet veel later liep het personeel vol bewondering naar de entree. Een man liep hen voorbij alsof een koning in zijn dorp paradeerde om zijn volk te begroeten. Hij zei wat in het Italiaans tegen zijn beveiliger die naast hem stond. Vervolgens bleef hij stilstaan naast Anton en hij wuifde naar zijn beveiliger om wat afstand te nemen.

“Gegroet meneer Del Laudo,” riep Anton.

“Hallo Anton.”

Eva bestudeerde de man uit nieuwsgierigheid. Hij zag er enkele jaren, maar niet veel, ouder uit dan zij. Hij was zo lang als een toren en had een licht getinte huidskleur met gitzwart, glad en zijdezachte haar waarvan één kant achter zijn oor zat. Ook had hij intrigerende ogen en rode lippen. Hij zag er net zo uit als hij was: rijk en machtig. Zij wist niet hoe ze hem verder zou kunnen omschrijven en wat zij van hem moest vinden.

Hij draaide zijn hoofd en wierp een blik op het meisje dat naast de oude dronken man stond. Hij keek haar nieuwsgierig aan, tegelijkertijd zat hij haar te bestuderen. Er stond een intrigerend persoon voor hem. Haar haar was zo zwart als de nacht en viel als een krans om haar stralende gezicht. Wat hij het meest bijzonder aan haar vond, waren haar robijnrode lippen. Zijn gedachten werden verstoord toen Joost aankwam, spartelend met zijn handen.

“We zijn rijk, Eef! Weg met die schulden!”

“Opa, stop daarmee! U heeft te veel gedronken, kom we gaan naar huis,” zei Eva opgelucht.

“Wacht even,” zei de Italiaan.