Een reis die onmogelijk lijkt in 1945, te voet en met alles wat je tegenkomt. Wat een verhaal. Dat de auteur informatie heeft aangevuld om het verhaal compleet te maken merk je niet en is, als je dit weet, ook geen enkele reden dit verhaal niet te lezen.
Vluchten naar huis
De moeizame en gevaarlijke tocht van een jongen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog
- Prijs
- € 21 ,50
- Verzending
- Gratis verzending in Nederland en België
- Levertijd
-
Twee tot vijf werkdagen
(Nederland en België) (Past door brievenbus)
Samenvatting
Een veertienjarige jongen is in de slag om Wenen (1945) terechtgekomen bij de Duitse SS. Eenmaal omgeven door vijanden vlucht hij naar huis in Nederland. Hij reist de 1050 kilometer door landen waar de eindfase van een wereldoorlog nog volop woedt, samen met twintig miljoen vluchtelingen van allerlei nationaliteiten. Hij ontmoet de meest uiteenlopende figuren die soms helpen, maar hem soms naar het leven staan. Iedere mogelijkheid van reizen die op zijn pad komt, grijpt hij aan om zo snel mogelijk thuis te zijn. Na alle opofferingen en ellende blijkt ‘thuis’ een enorme teleurstelling te zijn.
De basis van dit verhaal is echt gebeurd, bij gebrek aan informatie heb ik het verhaal aangevuld. Op deze manier lopen waarheid en fictie door elkaar.
De basis van dit verhaal is echt gebeurd, bij gebrek aan informatie heb ik het verhaal aangevuld. Op deze manier lopen waarheid en fictie door elkaar.
Over de auteur
Op zeventienjarige leeftijd hoorde ik het verhaal van de jongen waar het om gaat. Hij was toen vrachtwagenchauffeur (dertig jaar oud) en ik mocht mee als passagier op een vijfdaagse reis naar Ancona. Het verhaal maakte grote indruk en ik ben direct begonnen met het maken van aantekeningen om niets te vergeten. Toen ik 75 was, begon ik met het schrijven van korte verhalen voor demente ouderen in de stichting waar ik als vrijwilliger werk. Aangemoedigd door het succes ben ik begonnen het verhaal op te schrijven wat ik al bijna zestig jaar kende. Nu het af is, heb ik een tevreden gevoel dat ik een oude schuld heb ingelost aan iemand die het lot zo tegen zich heeft gehad.
Productinformatie
- ISBN
- 9789464685053 / 978-94-646-8505-3
- Uitgeverij
- Boekscout
- Verschijning
- 03-03-2023
- Taal
- Nederlands
- Genre
- Romans
- Kwalificaties
- Tweede Wereldoorlog (ca. 1939 - ca. 1945)
- Uitvoering
- Paperback
- Pagina's
- 184
- Formaat
- A5
- Illustraties
- Nee
Inkijk
Zodra alle militairen zijn ingestapt, rent hij naar de laatste wagon. Hij opent de vergrendeling en schuift de deur een stuk open. Hij gooit zijn tas naar binnen om vervolgens met een uiterste krachtsinspanning in de reeds rijdende trein te klimmen. Het is inmiddels aardedonker, dus de kans dat hij ontdekt zal worden is wel erg klein. Snel schuift hij de deur weer dicht en hij voelt in het duister dat er kisten op de vloer staan. Dan beseft hij dat het om lijkkisten gaat, maar hij kan niet meer terug.
Als na een poosje de trein een beetje snelheid heeft, schuift hij de deur een stukje open en kijkt buiten naar het in duisternis voorbijglijdende landschap. Omdat hij bang is om in slaap te vallen, doet hij wat bewegingen en op het ritme van de geluiden van de wielen zingt hij een liedje. De bewoners van de kisten protesteren niet en na alles wat de jongen de afgelopen maanden op de SS-kazerne heeft meegemaakt, is hij behoorlijk afgestompt. Dan denkt hij aan thuis en hoe het zal zijn als hij binnenloopt en iedereen aan tafel zit. Er komt een glimlach op zijn gezicht, maar als de trein begint af te remmen, is de spanning weer terug en is hij een en al aandacht.
Hij ligt plat op de grond achter de kisten en schrikt enorm als de deur plots wordt opengeschoven. Er schijnt een lamp naar binnen en op de achtergrond roept iemand: “Die lopen echt niet weg.” De man bij de deur moppert dat iemand de deur heeft opengelaten en met een klap schuift hij de deur dicht en gooit de grendel erop. Nu zit de jongen opgesloten en kan niet wegkomen als dat nodig mocht zijn.
Als na een poosje de trein een beetje snelheid heeft, schuift hij de deur een stukje open en kijkt buiten naar het in duisternis voorbijglijdende landschap. Omdat hij bang is om in slaap te vallen, doet hij wat bewegingen en op het ritme van de geluiden van de wielen zingt hij een liedje. De bewoners van de kisten protesteren niet en na alles wat de jongen de afgelopen maanden op de SS-kazerne heeft meegemaakt, is hij behoorlijk afgestompt. Dan denkt hij aan thuis en hoe het zal zijn als hij binnenloopt en iedereen aan tafel zit. Er komt een glimlach op zijn gezicht, maar als de trein begint af te remmen, is de spanning weer terug en is hij een en al aandacht.
Hij ligt plat op de grond achter de kisten en schrikt enorm als de deur plots wordt opengeschoven. Er schijnt een lamp naar binnen en op de achtergrond roept iemand: “Die lopen echt niet weg.” De man bij de deur moppert dat iemand de deur heeft opengelaten en met een klap schuift hij de deur dicht en gooit de grendel erop. Nu zit de jongen opgesloten en kan niet wegkomen als dat nodig mocht zijn.
Reviews
Boeiend verhaal. Na ieder hoofdstuk wil je weten hoe het verder gaat!
Prettig leesbaar en min of meer in één ruk uitgelezen.
Bravo voor het eerste boek van deze auteur!
Prettig leesbaar en min of meer in één ruk uitgelezen.
Bravo voor het eerste boek van deze auteur!