Lucifer
Over de pogingen om Nergenshuizen op de kaart te krijgen

Wat zou jij doen met een babydraak? Junior ziet zo’n diertje wel zitten. Een draak spuwt immers vuur en Junior wil graag fikkies stoken. Hannah en Junior noemen het draakje Lucifer. Op een dag breekt er brand uit in hun schuilplaats. Nu weet iedereen van de draak. De burgemeester is in zijn nopjes. Het dorpje kan bekend worden! Maar de dorpsbewoners blijven niet lang blij. Waarom moeten Hannah en Junior met Lucifer vluchten? Hoe raakt de draak gewond? En komt alles nog wel goed? Een antwoord op alle vragen vind je in dit grappige en soms spannende boek.

Hey, mag ik me even voorstellen? Ik ben kinderboekenschrijfster. Mijn naam is mevrouw Gert Geurtsen. Ik ben 68 jaar, maar ik voel me jonger. Mijn beroep was kleuterjuf en hoofdleidster. Nu ben ik met pensioen. Ik woon samen met twee poezen. Ik ben een beelddenker, dan zie je van alles voor je. Samen met fantasie en creativiteit kom je dan als schrijfster een heel eind. Lucifer was eerst een gezinsmusical, maar ik vond niemand die de muziek wilde schrijven. Dus veranderde ik het in mijn eerste voorleesverhaal. En het is niet het laatste. Want schrijven vind ik super leuk!

Hannah en Junior hebben gewacht tot het pikdonker is. Nu vinden ze elkaar weer. Dat lukt dankzij de straatlantaarns en een zaklantaarn die ze elk bij zich hebben.
“Dus we zijn het eens? Want het is wel een flink eind fietsen hoor!” waarschuwt Junior zachtjes.
“Dat zei je al,” reageert Hannah rustig en eveneens fluisterend. “Daarom heb ik mijn sportschoenen aangetrokken. Ik ben lange ritten gewend. En trouwens, het is goed dat het niet dichtbij is. Want dan wordt Lucifer toch maar ontdekt en opgesloten. Brrr, het idee alleen al!”

“Nog een geluk dat ik een bolderkar op luchtbanden heb,” gaat Junior zachtjes verder. “Die maakt tenminste geen herrie. Zeker niet nu ik hem extra gesmeerd heb!”
“Heb je de trekstang stevig vastgebonden aan de bagagedrager van jouw fiets?” controleert Hannah.
“Jawel, commandant,” salueert Junior.
“Doe de zaklamp maar in je fietsmand. Dan raak je hem niet kwijt,” gaat Hannah verder.

Dan glimlacht ze vertederd: “Kijk Lucifer nou eens heerlijk liggen op dat oude tafelkleed van jou! Wacht, ik stop hem nog even onder. Daarvoor heb ik mijn warme plaid meegenomen. Het is ‘s nachts best nog fris."
“Ik ben eigenlijk ook heel benieuwd. Wat zal hij straks vinden van zijn nieuwe stek?” peinst Junior.
“Nou, alles is beter dan hier blijven,” fluistert Hannah. “Ziezo, ik ben er klaar voor!”
Junior antwoordt: “Ik ook! Ik heb het even gehad met ons 'lieflijke' dorpje Nergenshuizen!”

“Wie had dat nu gedacht
Zo midden in de nacht?
Het is toch ook wel balen.
Nu flink op de pedalen!

We racen vliegensvlug!
We moeten ook nog terug.
Maar Lucifer verstoppen
lukte niet zo met foppen.

We houden het wel vol.
‘t Is ook niet voor de lol.
Want Lucifer gevangen?
Die kooi moet snel vervangen!

Dat is zo’n naar idee!
Dus, racen met zijn twee.
Op naar de veiligheid
die Lucifer bevrijdt!"