Boven het leven
Je kunt altijd nog opnieuw beginnen

Lilian moet haar verleden achterlaten om haar toekomst veilig te stellen. Ze had het moeilijk toen ze opgroeide en werd tegengehouden door haar giftige huishouden. Ze is erg slim en onthoudt gemakkelijk, maar ze weet niet of dit een geschenk of een last is. Als het allemaal te veel wordt, moet ze opnieuw beginnen. Ze ontmoet nieuwe mensen en ze leert veel over zichzelf. Ze begint van zichzelf te houden en de wereld om haar heen te waarderen. Samen met Devon heeft ze het gevoel dat ze de wereld aankan. Maar kan ze dat echt, wanneer haar verleden haar volgt?

Ik heb weken gelopen nu, misschien maanden, ik ben gestopt met tellen na de eerste drie weken. Met de paar honderd euro contant geld die ik mee had genomen van huis, ben ik best ver gekomen. Een aantal keren ben ik in een hotel verbleven en heb ik meegelift met meerdere mensen. Sommige stukken heb ik gelopen en andere afstanden waren toch te ver om te voet af te leggen. Ondanks dat ik het grootste deel niet heb gelopen, doen mijn voeten pijn en zijn mijn oude gympen versleten.
Ik loop weg van mijn oude leven, van mijn verleden en mijn problemen. Ik was bang om weg te gaan, maar blijven was ook geen optie meer. Opnieuw beginnen, dat moet ik doen. Eén ding weet ik zeker, ik ga nooit meer terug. Hier ga ik een nieuw leven opbouwen, in een stad waar niemand mij kent en niemand mij veroordeeld voor mijn verleden.

Zoals mijn vader altijd zei: 'Elk begin is het einde van iets anders.' Dit is het begin van mijn leven en het einde van mijn verleden. Als ik het centrum van de stad in loop, bruist het van het leven. Allerlei winkeltjes en restaurants staan vol met mensen, ik kijk mijn ogen uit. Dit zijn plekken waarover ik alleen heb gelezen en het is nog beter dan in de boeken. Kinderen spelen in een klein park en ik zie mensen met tientallen tassen aan hun armen. Er zijn mensen die druk aan het bellen zijn en stelletjes die verliefd hand in hand over straat dwalen. Dit zou een kleine stad moeten zijn. Dan ben ik benieuwd hoe een grote stad er dan uit zal zien. Voor mij is dit groot, ik kom uit een klein dorp omringd door bos. Hier zie ik gebouwen zo groot als bergen en bedrijven met zoveel kantoren dat je je afvraagt hoe het gebouw nog overeind staat.