Samenvatting
Ruben Bergman (16) en zijn broers Levi (13) en Jesse (12), zijn typische tieners die geregeld ruziemaken en discussiëren. In de paasvakantie logeren ze bij nonkel Jef en tante Claire aan zee. Jef vertelt graag over de avonturen en levenslessen uit zijn jonge jaren. Een uit de hand gelopen ruzie met zijn broers veroorzaakt een grote ommekeer in het leven van Ruben. Hierna beleeft hij het ene avontuur na het andere. Wanneer hij in de zomervakantie met zijn broers en zus, Janne (15), mag meereizen met hun tante en nonkel naar Nieuw-Zeeland, komt hij voor een groot mysterie te staan.
Zal het Ruben lukken om de ruzies met zijn broers en zus af te leren en het mysterie op te lossen?
Over de auteur
Lien Van den Bergh, geboren in 1980, is zelf moeder van vier kinderen. Drie jongens en een meisje. Ze studeerde af in 2002 als ‘meester in de schilderkunst’ aan Sint Lucas te Gent, België. Na haar huwelijk maakte ze met haar man een lange reis naar Nieuw-Zeeland. Daarna was ze enkele jaren actief als o.a. leerkracht plastische opvoeding en protestantse godsdienst. Toen ze mama werd, richtte ze haar aandacht op de kinderen en het ontwikkelen van creatieve talenten. Recentelijk maakte ze de korte stop-motion animatiefilm ‘The evening before last Christmas’ waarmee ze enkele awards in de wacht sleepte. ‘Ruben en het Waipuna mysterie’ is haar boekendebuut.
Inkijk
“Ruben, heb jij zin om voor mij een koffie te halen in het winkeltje?”
“Natuurlijk, nonkel. Wil tante ook wat hebben?”
“Nee, dank u. Ik heb genoeg gehad vanochtend.”
Ruben wandelde het winkeltje binnen en bestelde een koffie. Terwijl hij daar wachtte, keek hij even naar het krantendisplay dat vlak bij hem stond. Hij las wat krantenkoppen, toen hij plots op een krant de kop zag: ‘Opnieuw zorgwekkend vissenmysterie in Waipuna’
“Wel heb je nu? Nog een vissenmysterie?” zei hij verbaasd.
“Jongeman, uw koffie is klaar, dat is dan NZ$ 5 alstublieft,” zei de dame in het Engels.
“Euhm, sorry, kan deze krant er nog bij?” vroeg Ruben beleefd.
Hij ging de winkel uit met de koffie in de ene hand en de krant die zijn nieuwsgierigheid had gewekt in de andere. Nonkel zal het vast ook wel willen lezen, dacht hij.
Toen hij terug bij de auto kwam, was Jef al klaar met tanken.
“Wat heb je daar nu meegebracht?” vroeg hij nieuwsgierig.
“Jouw koffie en een krant.”
“Ja, dat zie ik ook wel. Bedankt voor de koffie, maar waarom die krant?”
“Wel, zo nieuwsgierig? U zult nog even moeten wachten, want ik wil het verhaal van het vissenmysterie eerst zelf eens lezen.”
“Ben je daar nu alweer met je mysterie?”
“Ja, het kan wel helpen om het mysterie bij Manu ook op te lossen. ‘Opnieuw zorgwekkend vissenmysterie in Waipuna.’ Mag het nu stil zijn, dan kan ik lezen?”
“Ik heb je al gezegd dat… Wat? Herhaal die krantenkop nog eens?” vroeg nonkel een beetje verbaasd.
“Opnieuw zorgwekkend vissenmysterie in Waipuna.”
“Je houdt me toch niet voor de gek!”
“Neen, nonkel, kijk zelf maar,” verdedigde Ruben zichzelf, terwijl hij de krant toonde. “Maar ik lees hem wel eerst,” voegde hij er plagend aan toe.
“Waipuna is Lake Johnson, het meer bij de Countryfarm, ik moet mijn zoon bellen!” zei tante bezorgd.
