Spelen met vuur

De aartsbisschop van Tours speelt met vuur, omdat hij met plezier heksen verbrandt, Thomas van Mulheim speelt met vuur, omdat hij strijdt tegen heksenvervolging, Marie speelt met vuur, omdat zij beweert dat zij de duivel in een wijnvat heeft gestopt. Zij leeft in de kou en verzet zich tegen iedere aanraking. Het lijkt een nieuwe waan. Thomas is moegestreden en gemanipuleerd. Hij laat zichzelf zelfs tot heksenmeester benoemen door de Inquisitie, vraagt zich af of zijn strijd tegen wanen niet is ingegeven door zijn verliefdheid op Marie.

“Brandstof” is het eerste deel van Spelen met vuur en lijkt te beginnen als een historische roman wat het toch niet is, want deel twee “Sterrenstof” speelt in de 21ste eeuw. Daarin komen de vrouwen, in deel 1 slachtoffer, in opstand. Het verhaal laat dan ook zien dat vrouwenhaat van alle tijden is en dat het lang zal duren om het te bestrijden.

Peter Lintelo studeerde Nederlandse Taal- en Letterkunde in Leiden en Theaterwetenschap en Dramaturgie in Amsterdam. Hij is docent, theatermaker en dramaturg en schreef, vertaalde en bewerkte talloze teksten voor het theater. Hij publiceerde o. a. "Stalkers", " Levenswater met frikadellen", "Web" en "Odilia van Oldenbarnevelt"

"Op Goede Vrijdag wordt, vroeg in de morgen, een heks verbrand. Even buiten de stad. De zondaars dansen naakt in de straten met as bestrooid. Ze roepen de toeschouwers toe zich te bekeren. Ze verminken zich: spijkers in hun handen, glasscherven in hun dijen, zingend. De geur van verbrand vlees, een vleug heiligheid, blijft boven de stad hangen en drijft niet weg. Pas tegen de middag, als het beeld van de Gekruisigde wordt rondgedragen, dat slingert op de menigte, zakt de opwinding. De vette damp verdwaalt omhoog naar de hemelkoepel. In de straten rond de kathedraal worden de kraampjes opgezet voor de Paasmarkt."