Adterra
De andere wereld

Arkanem, waar William De Grote sheriff is, wordt opgeschrikt door een krachtige en speciale storm. Door deze storm ontstaat er een grote put waarin George en Anthony verdwijnen. Brian, een onsterfelijke die in Arkanem woont, vertelt William dat er een andere wereld naast de onze bestaat en dat George en Anthony daar terecht gekomen zijn. William stelt een reddingsteam samen en daalt af naar deze nieuwe wereld. Daar ontmoet hij al snel de elfenkoning Amras. Ze ontdekken dat de meeste elfen hen geen warm hart toedragen. Daarnaast dringt de tijd om George en Anthony uit de handen van Dextros te redden. Hij heeft zich gevestigd in het zuiden en kweekt daar zijn eigen monsters, calimons.

Zijn naam is Kevin Van Tendeloo en hij is een debuterend schrijver. Hij is geboren in 1992 in Herentals. Op dit moment is hij woonachtig te Wechelderzande. Al sinds zeer lange tijd is hij fan van het fantasy genre en daarom heeft hij een eigen fantasy boek geschreven. Hij heeft industriële wetenschappen elektronica-ICT gestudeerd aan de universiteit van Antwerpen. Hij houdt van schrijven, lezen en (muur)klimmen. Daarnaast droomt hij ervan om een hele reeks boeken te schrijven, beginnende met de reeks Adterra.

In Rolebes was iedereen rustig aan het slapen. William en Claudius sliepen samen in een kamer, Glenn en Roy samen en Daniel sliep in dezelfde kamer als Cirdan. Beneden in de herberg was het na een lange avond muisstil geworden. Ergens beneden in de herberg bewoog een kleine man. Hij begaf zich naar de trap en wandelde muisstil naar boven. Hij wist precies in welke kamer hij moest zijn. Hij opende geruisloos de deur van de kamer van William en Claudius. Toen hij binnen was, sloop hij naar het zwaard van William dat achteraan in de kamer lag. Terwijl hij naar het zwaard sloop, keek hij voortdurend naar William en Claudius om er zeker van te zijn dat ze niet wakker werden. Toen hij uiteindelijk bij het zwaard was, tilde hij het op met zijn beide handen. Net toen hij het uit de schede wou trekken, stak iemand een zwaard in zijn rug. Het zwaard gleed uit zijn handen en viel op de grond. De kleine man draaide zich om en zakte door zijn knieën.
‘De grootste fout die je maakte, was naar hier komen deze nacht,’ zei Cirdan met een strenge stem.
‘Jij kan mij niet doden,’ zei de kleine man met hese stem.
Cirdan haalde een ander zwaard boven en stak de kleine man recht in zijn hart. De kleine man viel op zijn zij met zowel een zwaard in zijn rug als in zijn hart.
William en Claudius die wakker werden, kwamen geschrokken naast Cirdan staan.
‘Dat was die rare man dus,’ zei William zacht.
Enkele seconden later steeg er uit het levenloze lichaam van de man een doorzichtige rook op.
‘Vlug,’ riep Cirdan,’ onder jullie bed. Dit kunnen jullie niet de baas.’ William en Claudius doken zo snel als ze konden onder hun bed.
‘Ik zei toch dat jij me niet kon doden,’ zei de rook die de vorm van de kleine man aannam.
‘Waarom denk je dat ik geen stravosgeesten kan doden?’ vroeg Cirdan.