De man die laatst lachte

Journalist Rik De Wever van De Dag (zie Bijtende Honden blaffen niet) zit weer in de nesten. Hij raakt betrokken bij de liefdesavonturen van zijn boezemvriend Nico, de zelfverklaarde eeuwige vrijgezel.Wat aanvankelijk een banale overspelsoap lijkt, ontaardt al vlug in een nachtmerrie. Er is meer aan de hand, veel meer. Zoals moord en politieke intriges op het hoogste niveau.Wordt dit de ultieme test voor de twee mannen? Overleeft hun jarenlange vriendschap dit wespennest?Wedden dat u deze spannende thriller in één ruk zal uitlezen?

Dit is het vijfde boek van Flor Coene uit Beernem. Na Bijtende honden blaffen niet, het tweede boek met als hoofdpersonen de naïeve, ietwat onhandige, maar sympathieke journalist Rik De Wever van De Dag en zijn boezemvriend Nico, de nerd. Wordt dit een reeks? Trouwe lezers hopen van wel en kijken er alvast naar uit.

"Weet u, meester Pieters, net zoals uzelf als topadvocaat heb ik een jarenlange ervaring in rechtszaken en de mensheid kan mij niet meer verbazen. Tijdens enkele van uw assisenzaken hebt u ongetwijfeld ook gezien tot wat jaloezie kan leiden. U en ik willen vast en zeker het aantal mensen die gemoord hebben uit liefde, excuseer uit jaloezie, niet te eten geven. Ik herhaal ook dat uit onze informatie gebleken is dat mevrouw Ketels een zekere reputatie had. Daarom ben ik er vast van overtuigd dat dit één van de oorzaken is en dat mijn theorie bij gevolg de juiste is. Ik twijfel er niet aan dat de moorden op die manier en om die reden zijn geplaagd." Beiden keken elkaar strak zwijgend aan. Het bleef oorverdovend stil in de kamer. Meester Pieters gaf geen krimp. De inspecteur was de eerste die terug sprak. "Maar u zei zo net dat u twee opmerkingen had, meester. Wat is nummer twee?" Het verrassende antwoord kwam onmiddellijk. "U doet uw werk niet goed. Het lijkt nergens op." De politie inspecteur kende uiteraard de ervaren, meestal gevreesde strafpleiter en diens scherpe tong. Toch keek hij verbijsterd naar de man aan de andere zijde van de tafel. Uit zijn houding en gezichtsuitdrukking bleek dat André Bauwens zich langzaamaan begon boos te maken. "Excuseer, u bedoelt, meester Pieters?" "Wij zitten hier nu al meer dan een uur onze kostbare tijd te verliezen met insinuaties, vragen naast de kwestie en gissingen naar een oplossing die u door ik weet niet wie of van waar dan ook zijn ingefluisterd. De belangrijkste vraag hebt u echter nog niet gesteld. De enige die er toe doet. Doe dit en dan kunnen wij met zijn allen meteen naar huis gaan of naar ons kantoor terug keren."