AAN
Ketenbrief

Gelukkig heb ik mijn geheugen terug. Mijn geheugen was ik 24 jaar kwijt. Ik was ook veel mensen kwijtgeraakt. Ik hoop ze met dit boek AAN, waarin ook mijn motivatie staat waarom ik deed zoals ik deed, terug te vinden. Hoewel ik nog vastzit, worstel met mijn leven, heb ik door God hoop op een toekomst. Die hoop snijdt door de religies, en alle religies blijken niet te kloppen. Deze dingen leg ik ook uit in het boek AAN. Eigenlijk is het boek AAN een brief naar mijn toekomstige vrouw, die ik nog niet ken, die zodoende kan snappen wat er speelt. Omdat ik een eed had gezworen vroeger naar God, is mijn leven openbaar, en schroom ik niet alles te delen. Daarnaast betekent een vrouw (in Gods ogen) ook een groep mensen, aan wie Hij zich verbindt, een groep die ik ook zoek.

Hij trok het zich heel erg aan, wat ze zeiden. Hij had op school vrienden met vieze praatjes. Hij bedacht dat als hij zou uitvoeren wat ze zeiden, hij dan in de bajes zou komen. Maar als hij tot de grens ging en niet eroverheen, en hij deed het met iemand die hij kende, zou hij vrijuit gaan. Hij zou doen wat ze zeggen, alsof, met het meisje, maar dan niet over de grens. Dan zou hij zeggen dat hij wel die grens over gegaan was; ze zouden het uitzoeken, en hem niet meer willen zien, vanwege hun eigen woorden. Zij waren de bedenkers van deze dingen. Hij had die dingen nooit gewild en nooit gezegd. Als ze hem zouden vermijden door wat hij doen zou, waren ze hypocriet, want het waren hun woorden, en hij had God gezegd geen weerstand te bieden tegen de goddeloze. Dit was allemaal bedacht tijdens de middelbare schooltijd.

Hij had kenbaar gemaakt dat hij een vriend heeft, en hij zei er niet bij dat het Jezus Christus is. Hij schreef een vriend dat hij een vriend heeft van wie hij het meest houdt. Hij zei er bij: 'Vertel mij wie het is.' Die uitdaging ging Gluiper aan met Glaube. Gluiper ging praatjes maken op school en tegen mensen die ze tegenkwamen, dat Glaube een anaalridder zou zijn. Zelf dacht hij aan het woord scène-homo maar hij wist niet wat dat betekende. Maar dat hij één ding niet was, homo, had hij Gluiper laten weten in de brief. Hij ging jongemannen voor hem waarschuwen. Hij noemde hem dan niet homo, maar wel bijna alles wat daarnaar verwijst. Gluiper gaf Glaube opdrachten mee. Die opdrachten was Glaube aan zijn eed verplicht te gehoorzamen. Hij zou door zo de dupe te worden, de liefde van God winnen..